[Ty Gevinson]

-Ojoj, taka niby obrażona, a sama się tarza w śniegu i cieszy z tego-zauważył rozbawiony i stanął nad nią, mając ją pomiędzy swoimi nogami. Zaczął się jej przyglądać. -Ale masz zabawę, no na prawdę, nic tylko naśladować-powiedział zakładając ręce na torsie.

[REKLAMA]

[Audrey Hudson]

- Bo nie jestem obrażona na śnieg, tylko na ciebie. - powiedziała próbując zachować powagę i tym samym zaprzestając robienia dalszych aniołków, które zresztą dość średnio jej wychodziły. Może to z powodu jej wieku? Miała już swoje lata w końcu. - I przejdź, bo zasłaniasz mi niebo, a jest naprawdę śliczne. - dodała po chwili, przechylając się na bok, by móc dalej patrzeć we wcześniej wyznaczony punkt.

[Ty Gevinson]

-Też jestem śliczny, możesz dziś się na mnie popatrzyć-stwierdził nie mając najmniejszego zamiaru się ruszać z miejsca, bo nie widział najmniejszego powodu, aby się ruszać. Tak wygodnie mu się stało w tym miejscu. -Długo masz zamiar jeszcze tu leżeć?-zapytał rozbawiony, zastanawiając się czy przypadkiem nie zostawić Audrey sam na sam ze śniegiem. Ale nie, nie będzie taki.

[Audrey Hudson]

- Haha, bardzo śmieszne. - powiedziała z ironią, jednocześnie śmiejąc się cicho pod nosem. Gdy zadał jej pytanie, czy ma zamiar długo jeszcze leżeć w śniegu, ponownie wróciła do niej myśl o przeszywającym zimnie, które czuła. Przez to postanowiła zmusić się do wstania, o czym poinformowała zaraz Ty'a. - Tak, tak, panie śliczny, już wstaję. - powiedziała, po czym tak jak mu powiedziała, zaczęła się powoli podnosić. Niestety, gdy jakoś zaczynała już wstawać, poślizgnęła się i ponownie upadła na miękki śnieg. - Albo nie, ja tu chyba zostanę. - roześmiała się wesoło.

[Ty Gevinson]

-Widzę, że jesteś kobietą upadłą-zaśmiał się i podał ręce dziewczynie. Niestety, nie był w stanie się powstrzymać dlatego nie dość że na jego twarzy pojawił się uśmiech, to jeszcze parsknął, co przerodziło się w śmiech. No co, ona by się śmiała jeszcze bardziej z niego, a na pewno na niego się obrazi. Cóż, urok dziewczyny.

[Audrey Hudson]

Przewróciła z rozbawieniem oczami, słysząc jego śmiech i zastanawiając się, czy złapać jego ręce i za ich pomocą wreszcie wstać. Po chwili jednak do głowy przyszedł jej znacznie lepszy pomysł. Złapała go za ręce, po czym mocno pociągnęła w dół, przez co chłopak poślizgnął się na śniegu i upadł tuż obok niej. Audrey widząc to roześmiała się po raz chyba tysięczny tego wieczoru, dodatkowo zbierając w ręce sporo śniegu i wysypując na chłopaka.

[Ty Gevinson]

-ZGINIESZ-powiedział wstając na kolana po tym jak już ogarnął się po tym nagłym, niespodziewanym upadku. Wziął śnieg i uniósł ręce, aby trzymać je na wprost, nad twarzą dziewczyny. -Niech tylko płatek śniegu dotknie mnie, z twojego powodu, a tak cię wytarzam, że zapamiętasz to na całe życie-powiedział mrużąc oczy. Nie brzmiał tak groźnie, jak chciałby bo również się nie mógł opanować ze śmiechu.

[Audrey Hudson]

Nie mogła powstrzymać się od kolejnego parsknięcia śmiechem, widząc minę przyjaciela, który najwyraźniej zabrzmieć przerażająco, czy coś. - Dobrze, dobrze. Jasne, jasne. - powiedziała zabawowo. - Ale to było w odwecie! - dodała po chwili w ramach swojej wspaniałej obrony, próbując po raz kolejny się podnieść, odrobinę nieudolnie, nie tylko z powodu śliskiego śniegu, ale też tego, że ciągle się śmiała.

[Ty Gevinson]

W odwecie, to dmuchnął jej tym sypkim śniegiem prosto w twarz. Wstał, choć z lekkim zachwianiem się i podał rękę dziewczynie. Tym razem zaparł się, aby ta nie mogła go zbyt łatwo przewrócić, dwa razy na ten sam numer się nie natnie.-Wstawaj już bo ci tyłeczek odmarznie-zaśmiał się i spojrzał się na drzwi domku, które były dosłownie kilka metrów od nich, a za nimi boska, dodatnia temperatura, zero śniegu... A w dodatku basen, sauna, jacuzzi... oj wygrzeje się zaraz Ty za wszystkie czasy.

[Audrey Hudson]

Złapała wyciągniętą rękę, po czym z pomocą Ty'a wstała w końcu z tego zimnego, mokrego śniegu. - Dziękuję. - powiedziała z uśmiechem, gdy już stała na równych nogach. Nie puszczając jego dłoni, ruszyła w kierunku wejścia do pensjonatu, nie mogąc się doczekać ciepła, które już na nich czekało w środku.