Elodie Walsh
Hayley Williams
1. Data urodzenia: 6 maja 1993r.
2. Zainteresowania: Na pierwszym planie zawsze stawia muzykę. Została obdarzona talentem wokalnym. Śpiewa w jakimś tam mało znanym zespole. Uważa, że nie powinno się słuchać gatunków, a muzyki. I tym się kieruje. Jeśli podoba jej się piosenka country to po prostu jej słucha. Rock? Nie ma sprawy. Czasami nawet i muzyka klasyczna. Drugą pasją jest literatura. Powieści psychologiczne pochłania w błyskawicznym tempie. Kryminałami też nie pogardzi. Gorzej z fantastyką i romansami. Za nią nie przepada ani w filmach ani w literaturze. Jeśli ma coś obejrzeć to będzie to krwawa rąbanka, jakiś prawdziwy, stary horror lub film o tematyce psychologicznej, wymiotować jej się chce na komediach romantycznych. Wypadałoby też napisać, że jest dziewczyną, która wie, co to spalony i nawet umie to zdefiniować, chodzi na mecze, lubi grać w koszykówkę, oglądać F1. Czasami można zobaczyć ją jak biega ze słuchawkami w uszach. Bez jakiegokolwiek kontaktu z rzeczywistością. Jeśli chodzi o rysowanie, to jest totalnym antytalentem. Co najwyżej może sobie popatrzeć na obrazy sławnych malarzy średniowiecza. A teraz coś z całkiem innej beczki. Ma fioła na punkcie biologii – bardziej chodzi tu o sprawy związane z człowiekiem i genetyką, a nie jakieś roślinki i ekologię, i chemii – i wcale nie tylko spalanie alkoholi tak ją ciekawi. Głośno tego nie mówi, ale mogłaby gotować cały dzień, a potem jeszcze noc.
3. Opis wyglądu: Elodie to bardzo ładna dziewczyna. Nie bardzo w to wierzy, ale tak jest. Lubi farbować włosy, na różne kolory, aktualnie są rude. Stąd jej ksywa ‘Ginger’. Ale kto wie czy za kilka dni nie staną się pomarańczowe lub całkowicie czerwone. Ma zielone oczy i jest drobną, bladziutką osobą, ze wzrostem poniżej średniej. Jej znakiem rozpoznawczym jest szparka pomiędzy siekaczami. Panna Walsh nie lubi wyglądać jak laleczka Barbie. Nosi za duże koszulki, męskie koszule, ‘rurki’ i wiecznie rozplątane trampki. Tak btw. to jej drugi pseudonim wziął się od jej ulubionej koszulki z Laleczką Chucky. Włosy rozczochrane, za duże koszulki – wszystko na luzie. Tak oto wygląda codziennie. I dobrze jej z tym.
4. Cechy charakteru: Myślisz, że ją znasz? Mylisz się. Nikt nigdy nie będzie wiedział o niej tylu rzeczy by mógł powiedzieć, że ją zna. Sprawia wrażenie miłej i uczynnej dziewczyny, ale to tylko takie pozory. Jest cyniczna i pyskata. Ironia i sarkazm to jej najlepsi przyjaciele. Tak naprawdę nigdy nie wiadomo, kiedy mówi na poważnie, a kiedy śmieje ci się prosto w twarz, ty myślisz, że śmiejesz się z nią. Ale nie jest taka w głębi serca. Ma ogromne problemy z samą sobą. Jej psychika to dziurawy ser. Jeśli już komuś zaufa, skoczyłaby za tą osobę w ogień. Niestety na to jak na razie zasługuje tylko jej brat. Trudno się z nią przyjaźnić. Zawsze była odludkiem. Woli sama upić się w domu niż na wielkiej imprezie. Nigdy nie dowiedziała się, czym jest prawdziwa miłość i przyjaźń. Takie miała szczęście, że trafiała na ścierwa. Nienawidzi bawienia się uczuciami innych, choć sama robi to czasami. Tak. Jest hipokrytką. Jak każdy człowiek. Z pozoru odważna, ale tak naprawdę bardzo nieśmiała. Elodie to specyficzny człowiek, wypełniony cechami charakteru, które się wykluczają. Tłumi w sobie uczucia, które, swoją drogą, też bardzo często się wykluczają.
5. Ciekawostki: - miała problem z narkotykami
- lubi przesadzić z alkoholem
- kiepsko wychodzi jej chodzenie na szpilkach
- ma tatuaż z chmurką i piorunem za uchem
- mówi po niemiecku, włosku, francusku i holendersku
6. Biografia: Elodie należała do najszczęśliwszych osób na ziemi. Do czasu. Jednak zacznijmy od początku, kiedy to przystojny pan Ben Walsh spotkał prześliczną pannę Magdalenę Nowik. On był rodowitym Anglikiem, a ona Polką. Zakochali się i takim oto sposobem Nowik wyjechała z rodzinnego kraju by poślubić Ben’a i mieć z nim trójkę cudownych dzieci. Elodie przyszła na świat jako ostatnia w małym szpitalu na obrzeżach Bradford, a swoich rodziców nie pamięta. Jej rodzina od zawsze składała się z niej i brata. I tutaj wypadałoby zapytać, czemu tylko z tej dwójki, skoro miało być ich troje. Otóż państwo Walsh zginęli w wypadku samochodowym spowodowanym przez pijanego kierowcę. Akurat wracali z meczu, na którym grał ich najstarszy, siedmioletni syn. Pozostała dwójka, czyli Elodie i drugi syn starszy o cztery lata siedzieli spokojnie w domu z nianią. Dalej wszystko potoczyło się w błyskawicznym tempie. Sąd orzekł, że rodzeństwo zostanie pod opieką ciotki z Londynu. A była to okropna kobieta. Zero poczucia humoru, oschła i wredna, do tego lubiła sprowadzać do swojego domu codziennie innego młodzieniaszka by zabawiać się z nim w sypialni. Brat Ginger troszczył się o nią jak tylko mógł. Choć sam był jeszcze dzieckiem zastępował jej matkę, ojca i przyjaciela. Niestety kochana cioteczka zadecydowała, że lepiej będzie, jeśli rozdzieli rodzeństwo. By przypadkiem brat nie sprowadził swojej siostry na złą drogę. Wysłała go do męskiego internatu w Los Angeles, a Elodie trafiła do żeńskiej szkoły w Londynie. Po przekroczeniu tej pięknej liczby, jaką jest trzynaście, zaczęła się buntować. Wpadła w złe towarzystwo. Dwa lata później rozpoczęła przygodę z narkotykami i alkoholem. Wielokrotnie trafiała na komisariat za niszczenie mienia, posiadanie narkotyków czy też spożywanie alkoholu w miejscu publicznym. Ciotka nakładała coraz większe kary, ale ona sprytnie je obchodziła. Dwa lata temu postanowiła, że ucieknie na dobre. Skończyła z narkotykami, alkohol ograniczyła i wyprowadziła się do brata. Niestety stara nimfomanka powiadomiła policję, o rzekomym porwaniu panienki Walsh przez brata. Efektem tej afery był wyjazd Elodie z Londynu i rozpoczęcie nauki w Nowym Jorku. Oczywiście pod kontrolą.
7. Miejsce zamieszkania: pokój w akademiku
8. Grupy: manipulator, independent
9. Przykładowy post: Fajnie byłoby poskakać do tej wody. No ale lód, śnieg. I za to nie lubiła zimy. Ograniczała różne dziwne wybryki, jakie Lynch miała w planie uczynić. Ale niech tylko zrobi się cieplej...Kwiecień, maj. Ona tam wskoczy. I będzie uciekać przed strażą miejską bądź policją. Aż się lekko uśmiechnęła do własnych myśli. Dalej patrzyła na panią w futerku i jej pieska...który ładnie mówiąc...się załatwiał na chodniku. Skrzywiła się lekko.
- O ja pierdole. - Takimi oto słowami skomentowała całą sytuację i walnęła się delikatnie otwartą dłonią w czoło. Taki 'facepalm'. - Jak bardzo uszkodzone muszą być plemniki, żeby takie coś powstało? - Spojrzała na swojego towarzysza i kiwnęła w stronę tej 'arystokracji'.
- Zapewne nie odpowiada. - Wzruszyła lekko ramionami. Zachowanie nieznajomego kolesia było całkowicie według niej stosowne. Andie w myślach nazwała sobie tą babę Helga. A więc, Helga mierzyła ich swoim 'przeszywającym' wzrokiem, który 'zabijał'. W odpowiedzi dostała tylko cyniczne uśmiechy.
-Poszła sobie, chyba nas nie lubi. - Zrobiła z ust podkówkę, udając, że bardzo jej z tego powodu przykro, kiedy zbulwersowana bogaczka odeszła z nosem w chmurach, a jej lokaj został i posprzątał kupkę psiaka. - Helga wracaj! - Krzyknęła cicho tak, by mógł usłyszeć to jej lokaj, ale ona sama już nie, potem włożyła papierosa do ust i zaciągnęła się, formując z dłoni serduszko i kierując je w stronę 'Helgi'.
