Jason Walsh
Chris Evans
1. Data urodzenia:
2 luty
2. Zainteresowania:
Sporo tego. Sport przede wszystkim, a w szczególności sztuki walki. Trenuje je od dawien dawna, więc jest to bardziej jego pasja, niż zainteresowanie. Ponadto jest jeszcze koszykówka i siatkówka, w które niegdyś grywał bardzo często, ale teraz nie ma za bardzo z kim i kiedy. Kolejnym z jego zainteresowań jest muzyka. Sam gra naprawdę świetnie na fortepianie, o czym chyba nie wie nikt. Sam tworzy wyjątkowo piękne kompozycje, które nie tylko potrafiłyby odprężyć każdego, ale też i wzruszyć. Ogólnie jednak nie lubi się chwalić swoimi talentami. Równie dobrze gra na gitarze, lecz nie bierze przykładu z ulicznych grajków i nie lezie z tymże instrumentem do parku tylko po to, by ludzie mogli go posłuchać. Gra tylko i wyłącznie w zaciszu swojego apartamentu. Czy ponadto ma jeszcze jakieś zainteresowania? Hm, poza fotografią oraz rysownictwem? Nie.
3. Opis wyglądu:
Wysoki na niewiele ponad sto osiemdziesiąt pięć centymetrów, naprawdę świetnie zbudowany facet. Nie jakoś przesadnie napakowany, ot po prostu ma dobrze wyrzeźbione mięśnie. Ciemna blond czupryna, niebieskie oczy i kilkudniowy zarost na twarzy - to jego znaki rozpoznawcze. Do tego dochodzi kilka tatuaży, acz nie warto poświęcać im większej uwagi. Ubiera się w to, w czym się dobrze czuje, co nie oznacza jednak, że ubiera się jakoś niemodnie albo nieładnie. Lubi wyglądać elegancko, a przy tym zadziornie. W końcu zadbany facet przyciąga uwagę kobiet lepiej, niż ten, który na swój wygląd leje ciepłym moczem, prawda? Dlatego bardzo często przechodząc obok Jasona możemy poczuć zapach naprawdę dobrych męskich perfum.
4. Cechy charakteru:
Człowiek zagadka. Tajemniczy i cichy typ, który nie lubi wychylać się przed szereg. Mimo to rozrywkowy i optymistycznie nastawiony do życia. Przepełniony różnymi skrajnymi cechami. Zarówno miły jak i kulturalny, ale bywa wulgarny i jest dosyć zboczony. Inteligentny i bystry, choć działa impulsywnie i jest narwany. W dodatku osoba nadpobudliwa. Nie tyle nie potrafi, co nie lubi siedzieć dłuższy czas w jednym miejscu. Dlatego też nie lubi zobowiązań, bo kojarzą mu się one z ciągłą monotonią oraz nudą. Pewnie z tym związany jest fakt, że do tej pory nie był w dłuższym związku. A jeżeli już jesteśmy przy tym temacie, to warto zaznaczyć, że potrafi udawać romantycznego czarusia tylko po to, by zdobyć kobietę i zwyczajnie ją wykorzystać. Jak widać, jest w nim równie dużo dobra, co i zła.
5. Ciekawostki:
Jedną z ciekawostek jest fakt, że potrafi przepięknie grać na fortepianie. Nauczył się gry na tym instrumencie podczas czternastomiesięcznego odwyku. Oczywiście po wyjściu z ośrodka odwykowego dalej doskonalił swoje zdolności. Poza tym ma czarny pas w taekwondo, tegoż samego koloru pas w kick-boxingu oraz również czarny pas w brazylijskim jiu-jitsu. Te umiejętności, w połączeniu z jego zawziętością oraz bezwzględnością i okrutnością w ringu, czynią go cholernie niebezpiecznym człowiekiem. Czy coś poza tym? Hm, jego pasją jest fotografia, potrafi jeszcze grać na gitarze i jest uzależniony od kofeiny i nikotyny. Dziennie wypala przynajmniej pięć papierosów i wypija średnio trzy duże latte macchiato. Tajemnic zaś nie posiada żadnych, choć ogólnie jest dosyć skrytą osobą.
6. Biografia:
Do niedawna zawodowy wojownik MMA walczący dla organizacji UFC. Aktualnie organizator i zarazem mistrz nielegalnych walk ulicznych. Co doprowadziło do zmiany zawodu? Ano kontuzja, której nabawił się nie podczas jednej z walk, a w wypadku samochodowym. Złamał kość piszczelową w dwóch miejscach i był wyłączony na kilka ładnych miesięcy z walk. W tym czasie federacja zdążyła go, brzydko mówiąc, wyruchać i rozwiązać z nim kontrakt. A jako, że żadna inna organizacja nie chciała go zatrudnić, a sztuki walki trenował od piątego roku życia i nie widział innego sposobu na życie, to postanowił zająć się nielegalnymi pojedynkami. Nawet nie wiecie, ile na czymś takim można zarobić kasy... Choć dwukrotnie walczył o tytuł mistrza wagi ciężkiej organizacji UFC i zainkasował za te dwie walki ogromną kwotę (oczywiście pojedynków stoczył znacznie więcej), to i tak nie może się to równać z tym, co zarobił przez ostatnie dwa lata jako organizator walk ulicznych. No dobrze, ale co zatem z dalszą przeszłością? Cóż, o niej Jason nie lubi opowiadać. Miewał kłopoty z prawem, był również uzależniony od narkotyków, co doprowadziło do tego, że rodzina zwyczajnie się od niego odwróciła. Jakimś cudem jednak zdołał odbić się od dna i wrócił jako nowy człowiek. Teraz prowadzi ciekawe i szalone życie zamieszkując Nowy Jork - miasto, które kocha od niepamiętnych czasów i nigdy nie usunie go ze swojego serca.
7. Miejsce zamieszkania:
Mieszkanie
8. Grupy:
Bad Boy, Manipulator, Naughty.
9. Przykładowy post:
Nadszedł dzień kolejnej walki Jasona. Nie walczył zbyt często - zdarzało mu się stoczyć dwa, maksymalnie trzy pojedynki w miesiącu. No chyba, że znalazł się jakiś wyjątkowo uzdolniony facet, który zdołał go sprać i to naprawę porządnie. Wtedy robił sobie przerwę żeby dojść do siebie, a potem wracał w pięknym stylu, organizując oczywiście rewanż ze swoim pogromcą. Rzecz jasna przy drugim spotkaniu to on był górą. Tym razem jednak przyszło mu walczyć z człowiekiem, którego pierwszy raz widział na oczy. Niejaki Jonatan Kievest, dwudziestopięcioletni Nigeryjczyk, postanowił zmierzyć się z nowojorskim mistrzem walk ulicznych. Obaj stali już w prowizorycznym ringu, więc Jason mógł bez problemu zmierzyć wzrokiem swojego rywala. Był niewiele od niego niższy, aczkolwiek facet bił go na głowę swoją muskulaturą. Nie miał ani grama tłuszczu, a i tak był dużo szerszy od Walsha. No cóż, trzeba będzie się troszkę wysilić żeby powalić tego giganta. Faworytem tej walki oczywiście był Jason, bo kto inny mógłby wygrać ten pojedynek? No właśnie... Mężczyźni powoli do siebie podeszli. Sędzia wyjaśnił im zasady. Zasady były podobne do tych, które panowały w UFC, aczkolwiek kilka różnic było. Jest tylko jedna runda, bez ograniczenia czasowego. Nie ma rękawic, w dodatku można uderzać kolanami w parterze. Jak łatwo się domyślić, łokcie też są dozwolone. Obaj zrobili kilka kroków w tył. Rozległ się gong. Jason nie przyjął żadnej pozycji, po prostu sobie stał. Nigeryjczyk ruszył w jego stronę. Jednak zanim zdążył uderzyć, Jason już wykonał unik. Niespodziewanie Pan Kievest obrócił się wyprowadzając od razu cios, ale i tym razem nie trafił. Walsh przyjął gardę, a zaraz potem uderzył krótką serią, do której dołączył mocne kopnięcie na udo. O dziwo Nigeryjczyk się zachwiał, co Jason od razu wykorzystał. Natarł na niego z całych sił barkiem, odpychając go do tyłu. Kievest stracił równowagę i runął na ziemię. Bronił się całkiem dzielnie, ale Jason był zbyt doświadczonym wojownikiem. Ujrzał lukę w gardzie przeciwnika, uderzył łokciem w nos Nigeryjczyka, potem poprawił jeszcze jednym identycznym uderzeniem. Pod jego ręką gruchnęła kość, z nosa Kievesta trysnęła krew. Sędzia przerwał pojedynek. Kolejne zwycięstwo. Sam Walsh spodziewał się cięższej walki, ale przyzwyczaił się już do miłych niespodzianek. Ukłonił się widowni, która biła mu brawo, po czym udał się do szatni. Przebrał się, posiedział chwilkę na ławce i wreszcie opuścił budynek, w którym to odbywały się walki. Każda 'gala' miała miejsce gdzie indziej żeby przypadkiem policja nie wpadła na ich trop. Jason wsiadł do swojego samochodu i pojechał prosto do swojego apartamentu. Wziął prysznic, zjadł kolację w postaci jajecznicy i rzucił się na łóżko. Patrzył się w sufit i patrzył, aż wreszcie zasnął... Nie każdy dzień z życia Jasona wygląda właśnie w ten sposób, choć muszę przyznać, że sporo czasu spędza samotnie w domu. Dlaczego? Bo to jedyne miejsce, w którym potrafi usiedzieć przez kilka ładnych godzin.
