[Keith Blackwell]

Zamrugał kilkakrotnie zbity z tropu, kiedy go spoliczkowała, odruchowo unosząc rękę do policzka. Może nie tyle, co zabolał go ten nagły akt przemocy, a zaskoczył. Nie spodziewał się tego po Sashy. Zawsze wydawała się dość... miła, spokojna? Na dobrą sprawę, zaskoczyła go tym na tyle, że nawet się na nią nie wściekł, i kiedy konsternacja zniknęła pokręcił głową, jakby ze zrezygnowaniem.
- Nie możesz biegać sobie w tę i we w tę i bić ludzi, tylko dlatego, że nie są tak przepełnieni empatią jak ty. Jeśli mam gdzieś to, że Ophelię zgwałcili przeze mnie, to moja sprawa. Tolerancja, mówi ci to coś?

[REKLAMA]

[Sasha McLaren]

-Tolerancja? Błagam cię-powiedziała zirytowana. Sasha na co dzień była miła i spokojna, ale gwałt na przyjaciółce wychodzi poza granice bycia miłą. Rozumiała, że Keith się na nią wściekł, rozumiała wszystko i nie miała mu tego za złe tak na prawdę. Bo znaczyło to, że go to w jakiś sposób obeszło.-Jeśli cię to nie obchodzi, to powinno. Choć trochę.-Choć Sasha nie mogła uderzyć mocno, dziewczyna miała ochotę podnieść dłoń i przyłożyć ją do jego policzka, aby załagodzić mu ten ból, nie zasłużył jednak na to i aby tego nie zrobić, dziewczyna obróciła się na pięcie i zaczęła odchodzić.

[Keith Blackwell]

- Powinno? - powtórzył ironicznie i prychnął. Dla takiej dziewczyny jak Sasha to było logiczne. Stało się coś złego, stało się to przez ciebie, tak więc teraz musisz rozmyślać o tym cały czas, mieć wyrzuty sumienia, być skruszonym i wysyłać ofierze kwiaty. Cały czas powtarzać, jak ci przykro, i że to wszystko twoja wina. Dla niego było to co najmniej głupie, jeśli nie żałosne.
- Sasha... - zaczął, kiedy dziewczyna odwróciła się z zamiarem odejścia, ale nie skończył. Nie wiedział nawet, co chciał powiedzieć. Po prostu chyba nie chciał, żeby odchodziła. Odruchowo wyciągnął rękę, łapiąc dziewczynę za nadgarstek i przyciągnął ją z powrotem do siebie. Następnie, licząc się z ewentualnymi konsekwencjami takimi jak np kolejny cios w policzek (albo gorzej) pocałował ją niespodziewanie, tak po prostu.

[Sasha McLaren]

Nikt nie kazał Keithowi nawet wysyłać smsa z przeprosinami do Ophelii, bo to mogłoby nie wpłynąć dobrze na dziewczynę, ale odrobina skruchy nikogo nie zabiła jeszcze! Na pewno wpłynęłoby to dobrze, na sposób w jaki Sasha widzi Blackwella. Ona choć coś do niego czuła, miała go za dupka.-Tak?-zapytała zrezygnowana i przystanęła. Gdy ten ją przyciągnął, wpadła na niego. Gdy ją pocałował, nie miała zielonego pojęcia jak się zachować, a jego usta były takie... cudowne i zachęcające. Odwzajemniła pocałunek, lecz tylko na moment. Chwyciła jego brodę w dłoń i spojrzała mu prosto w oczy-Nie rób tego więcej.-powiedziała, choć jej głos nie grzeszył pewnością siebie.-Proszę...-dodała niemal bezgłośnie. W końcu, jeśli będzie ją całował w taki sposób, nigdy nie uda jej się wybić go całkowicie z głowy, a na tym jej zależało.

[Keith Blackwell]

Odwzajemnił jej spojrzenie, i ani na chwilę nie odwracając wzroku nieśpiesznie uniósł w górę dłoń, łapiąc rękę Sashy którą go trzymała i równie powoli opuścił ich ręce. Następnie również zbytnio się nie śpiesząc przysunął swoją twarz jeszcze bliżej jej, cały czas patrząc jej w oczy i nie robiąc sobie nic z jej prośby pocałował ją jeszcze raz. Tym razem jednak ledwie musnął jej wargi swoimi.
- Czemu? - zapytał cicho, z ustami tuż przy jej ustach.

[Sasha McLaren]

Zrobiła niemal niezauważalny ruch, gdy jej usta szukały dłuższego kontaktu z ustami chłopaka.-Bo nie chcę, żebyś mnie całował-powiedziała cichutko, choć tak na prawdę zdecydowanie chciała aby ktoś ją całował i to w taki sposób. Szkoda tylko, że jego osobowość nie była taka, którą mogła zaakceptować bez żadnego ale.-Rozumiesz?-zapytała zerkając na moment na rękę, którą trzymał jej rękę, gdy ją opuszczał. Spojrzała mu zaraz w oczy, choć dalej, żadnej stanowczości nie można było w nich zobaczyć.

[Keith Blackwell]

- Nie chcesz? - zapytał cicho, opuszkami palców muskając skórę jej dłoni, następnie przesuwając nimi w górę po nadgarstku, po czym znów ją pocałował, tym razem nieco dłużej. - Bo mi się wydaje, że jednak chcesz. - szepnął z ustami tuż przy jej ustach i pocałował ją kolejny raz, na początku lekko, niemalże czule, z chwili na chwilę pogłębiając pocałunek.

[Sasha McLaren]

Dziewczyna wplotła we włosy chłopaka swoją dłoń i zatopiła się w jego pocałunkach już na dobre. Te jego gesty, czułe ruchy... powodowały u niej niesamowite dreszcze rozkoszy i podniecenia. Powolutku zaczęła odrywać się od jego ust, ssąc jego wargę zmysłowo.-Nie, nie chcę. Nie mogę, ale chcę. Nie....-zaczęła się plątać w zeznaniach, odsuwając się od niego z lekkim westchnięciem. Zdecydowanie nie było jej łatwo, bo już brakowało jej bliskości drugiej osoby, częstych czułości i nie zastanawiać się z kim spędzi ten wieczór. Wiedziała jednak już z własnego doswiadczenia, a nie tylko słów swoich znajomych i relacji NYGirl, tego do Blackwella nie dostanie. Najwyżej kilka orgazmów, a to dla niej nie było priorytetem, a bardzo miłym dodatkiem.

[Keith Blackwell]

Miała rację, tego z pewnością od niego nie dostanie. Keith nienawidził ograniczeń, z jakimi w tym przypadku wiążą się związki. Czułe gesty, wielkie słowa, każda noc z tą samą dziewczyną - prędzej by zwariował. Był wolnym duchem, a każda próba zatrzymania go na stałe kończyła się fiaskiem i miłym dodatkiem w postaci złamanego serduszka.
- Nie możesz? Mama ci zabrania? - zapytał z lekką drwiną, obserwując Sashę z nie wróżącym nic dobrego błyskiem w oczach. Nie lubił jej, chyba. Nie w takim sensie. Lubił za to patrzeć jak czasem się rumieni przez słowa, które wypowiadał, jak drży pod wpływem jego dotyku, jak plącze jej się język i znika asertywność dzięki jego pocałunkom. To było zabawne, jak taka gra.
- Widzisz, przed chwilą prawiłaś mi wykłady o moralności, nie przeszkadza ci jednak fakt, że jak twierdzisz, przeze mnie zgwałcono twoją przyjaciółkę w całowaniu się ze mną. Gdzie jest teraz twoje sumienie, Sasho?

[Sasha McLaren]

-Mama nic do tego, choć nie spodobało by się jej to, na pewno-stwierdziła, odsuwając się jeszcze bardziej. To, za co on lubił Sashę, dziewczyna zdecydowanie nie ceniła. Nienawidziła się za to, nie mogąc nic zrobić w tej sprawie.-Nawet nie wiesz, jakie będę mieć wyrzuty sumienia. Już je mam.-powiedziała patrząc dość wyzywajaco w jego kierunku. Nawet gdy by to nie K był odpowiedzialny za to, co się stało Ophelii, też by miała, a jednak nie umiała się jemu przeciwstawić. Nigdy nie umiała tego zrobić, to było wielkim problemem dla niej. Nie czekając na jego reakcję, dość pośpiesznym krokiem odeszła od niego.

[Keith Blackwell]

- Dzięki za zapewnienie rozrywki! - zawołał jeszcze za nią, z tym razem dosłyszalną drwiną w głosie. Na razie to było zabawne, póki co. Później jej zakochanie może stać się kłopotliwe. Trzeba by więc coś z tym zrobić, ale jeszcze nie teraz. Wydobył z kieszeni paczkę papierosów, wkładając jednego do ust i następnie odpalając go, po czym ruszył w odwrotną stronę niż Sasha.

[Blair Backfalls]

Blair wybrała się na spacer bo ... tak. Trzymała w ręku kubek kawy z starbucksa i popijała ją sobie spokojnie. Opatuliła się płaszczem żeby nie zmarznąć. Wiatr był chłodny a ona wciąż była osłabiona. Usiadła na schodach stawiając na bok kubek frappucino i wyciągnęła paczkę papierosów.
Panna Backfalls tęskniła za nimi w szpitalu więc teraz odpalając jednego czuła się cudownie. Zaciągnęła się paperosem i wypuściła po woli dym myśląc o pewnych sprawach.


|???