Faktycznie spojrzał na nią z niepokojem, kiedy zasyczała, od razu domyślając się, że to przez ten ruch.
- Leż spokojnie - poprosił łagodnie, nie chcąc żeby zrobiła sobie jeszcze większą krzywdę. Jego pocałunki stały się spokojne i czułe, a przy tym powoli przesuwał się tak, że wisiał teraz nad nią, chcąc sprawić, żeby Blair nie leżała na boku, tylko na plecach, co z pewnością byłoby dla niej bezpieczniejsze i wygodniejsze.
Blair nawet spodobała się ta zmiana. Przesuwała jedną ręką po jego boku, pragnąc jego ciała. Zdecydowanie była zbyt długo w bezruchu i jednej pozycji i miała zdecydowanie za dużo energii. A on tymi pocałunkami coraz bardziej ją podniecał. A jak przyjdzie pielęgniarka, trudno, może sie czegoś nauczy xd
Kiedy się nie kręciła ból minął i znów mogła dać się ponieść.
Pielęgniarka niczego się nie nauczy, bo kiedy tylko Vic upewnił się, że Blair leży na plecach, odsunął się od niej i położył tuż obok, na boku.
- Jesteśmy w szpitalu - mruknął jej do ucha, muskając jego płatek. - Dokończymy, kiedy już cię wypiszą - dodał z uśmiechem, kładąc dłoń na jej udzie i gładząc je lekko.
Blair westchnęła zrezygnowana.
- bycie postrzelonym jest do kitu.
Stwierdziła z miną niezadowolonego dziecka.
- i uciekam stąd najszybciej jak się da. Braciszek obiecał że się mną zaopiekuje. Zresztą ... ty też się wkopałeś.
Uśmiechnęła się łobuzersko.
- Muszę sobie znaleźć jeszcze paru .. pielęgniarzy.
Blerka uśmiechnęła się cwanie xd
Zaśmiał się na jej stwierdzenie i tym razem to on dał jej buziaka w nos.
- No niestety - westchnął teatralnie na informację, że będzie musiał się nią zająć. - Tak właściwie, powiedziałem to tylko z uprzejmości... - dodał, drocząc się z nią, bo opieka Blair raczej nie sprawi mu większych problemów. Chociaż... Blair to Blair, ją ciągle rozpiera energia, może być ciężko.
- Ogłoś casting - zasugerował rozbawiony.
- ogłosiłabym ale boję się że utopię się w tych setkach nadesłanych CW.
Blair stwierdziła teatralnie wywracając oczami, jak księżna ze starych filmów.
Po chwili zaśmiała się cicho.
- ależ ja pana nie zmuszam. Podobno jest pan zainteresowany jedną znaną mi studentką.
Stwierdziła lekko mrużąc oczy i mając na myśli Saszę. Nie wiedziała ile jest prawdy w plotkach, ale zawsze można się podroczyć.
- nie wiedziałam że panna McLaren oferuje Ci seks za zaliczenie. Oh, chyba to słowo nabiera nowego znaczenia.
Uśmiechnęła się złośliwie.
- naprawdę, zdajesz sobie sprawę jak te studentki za Tobą szaleją? Ja naprawdę nie wiem co one w Tobie widzą... zastanówmy się.... może to?
I znów pocałowała go namiętnie.
- Jasne, tak naprawdę boisz się, że nikt swojego CV nie przyśle - sprostował z miną znawcy i uśmiechnął w jej stronę. Po chwili jednak uniósł z zainteresowaniem brew, wysłuchując tego, co mówi.
- W życiu nie tknąłbym swojej studentki, dobrze o tym wiesz - powiedział, bo jeśli pojawiły się plotki o fałszywym romansie jego i Sashy, to obydwoje mogą mieć wkrótce nieprzyjemności. Nie zdążył jej odpowiedzieć na kolejne słowa, skupiając się na odwzajemnieniu pocałunku, którego długo nie przerywał, w końcu jednak odrywając się od jej ust.
- Hm, mnie bardziej zastanawia co ja widzę w tobie. Jakieś propozycje? - zapytał z łobuzerskim uśmieszkiem, czającym się gdzieś w kącikach ust.
Blair uniosła brew i bezczelnie wrednie się uśmiechając po prostu zrzuciła Victorka z łóżka, ignorując lekki ból.
- może to Cię otrzeźwi.
Stwierdziła wciąż unosząc brwi i zakładając ręce na piersi.
Wyglądał tak uroczo, taki zaskoczony i ciut obolały.
- może studentka tak od razu nie wskoczy Ci do łóżka, ale masaż pewnie z chęcią zrobił. I nie tylko obolałego tyłeczka. Sasha jest powalająca w wykonywaniu masażu. Szczególnie ustami.
Dodała wrednie się uśmiechając. Chociaż wątpiła w umiejętności Sashy ... jakiekolwiek.
Zaskoczyła go tym ruchem na tyle, że faktycznie spadł z łóżka, nawet nie spodziewając się, że Blair ma tyle siły. Umówmy się - najlżejszy to on nie był.
Spojrzał na nią z miną zbitego psa i zaraz się podniósł.
- To ja do ciebie przychodzę, oferuję pomoc, a ty tak się odwdzięczasz - mruknął, nie kładąc się już koło niej, tylko siadając. - Zaraz sobie pójdę i zostaniesz sama.
Nie czuł się zbyt komfortowo prowadząc z Blair takie rozmowy na temat swojej studentki, zdecydowanie. Odcinał życie prywatne od swojej pracy.
- Rozumiem, że stwierdzasz to po własnych doświadczeniach - powiedział masując ramię, którym uderzył o róg stolika.
Blair wzniosła oczy do nieba i przesunęła się na kraniec łóżka nieudolnie próbując władować swoją seksowną pupcię na jego kolana.
Objęła go za szyję i cichym jęknięciem umieściła się na nich wygodnie.
- przepraszam że zrzuciłam Cię z łóżka?
Zrobiła minę zbitego psa wydymając usta i patrząc mu w oczy. Położyła mu dłoń na policzku przesuwając kciukiem po jego wardze.
Ahh, jaką miała na niego ochotę, to to się nie działo, o.
- Przecież mówiłem żebyś się nie ruszała! - powiedział, jednym sprawnym ruchem pomagając jej usiąść na swoich kolanach i pokręcił głową z naganą. Mimo to, objął ją, podkładając swoje ramię za jej plecy, żeby mogła się o nie oprzeć.
- Zastanowię się czy ci wybaczyć - stwierdził teatralnie obrażonym tonem, powstrzymując się całą siłą woli przed tym, żeby jej nie pocałować w tym momencie.
- To Twoja decyzja.
Panna Backfalls niczym rasowa uwodzicielka patrzyła mu głęboko w oczy lekko się do niego przybliżając i rozchylając lekko usta.
Tylko aseksualna istota mogła jej się teraz nie oprzeć, nawet w tej obciachowej piżamce.
Blair wsunęła swoje smukłe palce we włosy bruneta rozkoszując się ich miękkością i żeby nie pierdolić więcej farmazonów po prostu strasznie miała ochotę go pocałować ... tak na początek ^^
Nie odrywał wzroku od jej oczu, dopiero po chwili przenosząc je na kusząco rozchylone wargi, które były coraz bliżej jego własnych.
- Niech cię, Blair - szepnął, nim gwałtownie wpił się w jej usta, zapominając na sekundę o jej ranie i po prostu przyciągnął ją do siebie, powodując, że ich ciała się zetknęły, w czasie kiedy jedna ręka mężczyzny zacisnęła się na jej udzie.
Blair jęknęła cicho ale usiadła na nim okrakiem ignorując ból.
Oddawała teraz z pasją pocałunki zadowolona z efektu jaki otrzymała jej firmowa mina, o.
Zacisnęła mocniej rękę na jego włosach przylegając do Victora całym obolałym, ale wciąż seksownym ciałkiem.
Nie skomentowała nawet tego "a niech Cię Blair" bo co ma ją? Piorun? xdd
Dobra jako że autorka postów wpadła w dziwnym humor na tym zakończę xd
Słysząc ten jęk, zwolnił uścisk, nie chcąc sprawić jej bólu. Pocałunków nie przerywał, przesuwając teraz ręce pod jej koszulę i zaciskając delikatnie palce na biodrach. Wyczuwał pod palcami granice bandaży, które ciągle przypominały mu, że musi być łagodny, a oni znajdują się w szpitalu i muszą zachować granice, choć Vic z chęcią by je w tym momencie przekroczył. Blair nawet w takim stanie była niezwykle seksowna i pociągająca.
Nie możesz pisać nowych tematów Możesz odpowiadać w tematach Nie możesz zmieniać swoich postów Nie możesz usuwać swoich postów Nie możesz głosować w ankietach
