- I musisz to robić akurat z chirurgiem? Gardzisz zwykłym internistą? - zapytał z rozbawieniem i pokręcił głową, na tematem ich rozmowy.
- Nie skomentujesz, bo wiesz, że to prawda. Ale nie mów tego głośno, dobrze wiem co o mnie myślisz - rzucił żartobliwie, choć doskonale wiedział, że tylko się przyjaźnią, a jemu taki układ całkowicie odpowiadał. Meg była piękną kobietą, nie przeczył, ale znał też jej męża, tak samo jak ona znała jego żonę i chyba żadne z nich nie pomyślało o drugim jak o zwykłym przyjacielu.
- wiesz ja nie zadowalam się byle czym.
Meg uniosła zadziornie brwi. Oczywiście że wiedziała o jego romansach z naiwnymi studentkami. Ale nie oceniała go, w końcu ona też kiedyś może popełnić błąd.
No i nie czas mówić o byłym mężu. Właśnie dlatego że jest były.
- bo zacznę jak moje cheerleaderki chorować n bulimię jeśli nie przestaniesz. Albo co gorsza uruchomisz moje fantazje. Ugh.
Skrzywiła się z udawanym obrzydzeniem.
- myśl o butach ... myśl o torebkach McQueena, Chanel ... o tak, już dobrze ...
Mówiła do siebie starając się nie roześmiać.
Nie było żadnych romansów ze studentkami. Jedyną studentką z jaką miał romans była Sasha, w końcu Blair do tej kategorii zaliczyć nie można było.
Choć ona starała się nie zaśmiać, on roześmiał się wesoło słysząc, co sobie mruczy pod nosem.
- Twoje fantazje są takie straszne? Może to jednaj ty powinnaś się udać do psychiatry... - zasugerował niewinnie.
- moje fantazje są cudowne. Dlatego właśnie nie możesz i zepsuć.
Meg wywróciła oczami i spojrzała na niego pytająco.
- ale jeden psychiatra nie zaspokoi przecież wszystkich moich fantazji.
Odparła niewinnie udając że nie wie o co chodzi.
No i nie komentowała jego życia łóżkowego bo jedyne co słyszała to plotki, o. A ona nie wierzy w nie tak od razu, woli spojrzeć komuś w oczy i tam dostrzec prawdę.
No i nienawidzi kłamstwa.
- Myślę, że mógłbym je tylko polepszyć - oznajmił wesoło i parsknął po chwili śmiechem, zerkając na zegarek. Nie musiał jeszcze wracać do prac, miał czas żeby to zrobić trochę później.
Meg nienawidzi kłamstwa? Cóż, to absurdalne, ale Vic też go nienawidzi. A najzabawniejsze, że okłamywał swoją żonę przez dłuższy czas, choć doświadczył jak to jest, kiedy ktoś bliski cię oszukuje. Był hipokrytą, niewątpliwie.
Meg sama była w ten sposób okłamywana i cóż, właśnie dlatego nie mogłaby w być z Victorem. O czym oczywiście nie ma mowy.
- chryste, kupię Ci lustro na urodziny. Czas spojrzeć prawdzie prosto w oczy.
Uniosła jedną brew bezczelnie zjeżdżając go wzrokiem i robiąc jednoznaczny grymas podsumowując.
- eh, dobrze że w pobliżu nie ma żadnego przystojnego faceta bo zrobiłam się napalona. Ściągnij bluzkę, muszę się otrzeźwić.
Meg uśmiechnęła się trochę złośliwie .
- Żyję z tą prawdą trzydzieści pięć lat, dziękuję bardzo - powiedział i zrobił urażoną minę na jej kolejne słowa. - Ściągam koszulę tylko przy pięknych kobietach - oświadczył unosząc brew prowokacyjnie, choć uniósł przy tym kącik ust. Nigdy nie wątpił w urodę Meg, bo była naprawdę ładna, ale skoro sama zaczęła się droczyć, nie mógł zostać bierny w tej sytuacji.
- skoro całe życie się okłamujesz ... masz rację. Może jednak powinieneś w nim pozostać. Prawda byłaby dla Ciebie zbyt dużym szokiem. A co ja zrobię jak tu na zawał padniesz? Kto Ci usta usta zrobi? Ja wykonam ewentualnie masaż serca i to gaśnicą. Na więcej nie licz, i tak już mi się coś podnosi.
Meg wzdrygnęła się przesadnie.
- aż się boje myśleć co takie bezguście jak ty uważa za piękne. I wiesz że masz na sobie dwie różne skarpetki?
Zagadnęła z innej beczki.
- jedną czarną a drugą granatową. Wiedziałam że masz jakieś ubytki.
Uśmiechnęła się zadowolona ze swojego odkrycia.
- Dobrze wiem, że tylko czekasz aż padnę na zawał, tylko pozbyłabyś się zwłok! - powiedział i pokręcił z naganą głową. A masaż serca gaśnicą musiałby wyglądać... interesująco.
- Właśnie obraziłaś moją żonę, nie omieszkam przekazać pozdrowień - oświadczył, bo nie uważał żeby żadna kobieta z którą był, była brzydka. Zerknął na swoje skarpetki żeby zobaczyć czy ma rację i faktycznie miała. Ale nie mógł nic poradzić na to, że rano było bardzo ciemno i ciężko było odróżnić granatowe od czarnego!
- Chryste, jak ja mam taką tonę mięsa sama gdzieś transportować? Myślisz że taka drobna kobieta jak ja Cię uniesie? Zgnieciesz mnie samym oparciem się o mnie.
No bo Meg to była taka nie za wysoka i szczuplutka kobieta, której łatwo taki kawał cielska jak Victor mógł złamać pare rzeczy. A unieść go ... nie nie powiem, ma mały zapas tłuszczyku tu i ówdzie.
- i mówiłam że ty jesteś brzydki a nie one. A żone pozdrów. Musimy się razem wybrać na zakupy, koniecznie.
- Nie udawaj, że nie znalazłby się jakiś wspólnik, który by ci pomógł - powiedział. I wcale nie miał zapasu tłuszczyku! Co jakiś czas ćwiczył na siłowni i dbał o siebie, miał całkiem niezłe ciało.
- Nie, nie nie. Powiedziałaś, że jestem bezguściem, a co za tym idzie, wybieram brzydkie kobiety. A co Marii... cóż, najwcześniej zobaczymy się na rozprawie rozwodowej - powiedział kwaśno, kiedy usłyszał dźwięk przychodzącej wiadomości. Wyciągnął komórkę i zmarszczył brwi odczytując smsa od nieznanego numeru. A później przeczytał go jeszcze raz i kolejny. Sasha chyba nie była tak zdesperowana żeby zrobić to, o czym pomyślał...
Meg już miała wygłosić ciętą ripostę kiedy usłyszała o rozwodzie. I tu chciała nie pohamować swojego ciętego języka ale wtedy zobaczyła jego minę jak odczytywał sms.
- wszystko okej?
Zmarszczyła brwi. A że była wścibska to wstała zerkając mu przez ramię, bo jej nie odpowiadał.
- to ta studentka z którą masz romans? I która według moich cheerleaderek podobno jest w ciąży? Nie chciałam pytać ... ale w co ty się wplątałeś?
Zmarszczyła brwi już całkiem poważnie.
Victor westchnął tylko i odłożył komórkę na kafelki.
- Dobre pytanie - mruknął pod nosem. Jednak Meg była jego przyjaciółką i należała jej się szczerość. - Związałem się z Sashą, a potem z jednej plotkarskiej strony dowiedziałem się, że jest w ciąży. Ona twierdzi, że ze mną, ale wiem, że jest jeszcze jeden facet, z którym miała romans przede mną. I nie wiem co mam myśleć na temat tego dziecka. A teraz dostałem tego smsa.
Przysunął komórkę do Meg żeby mogła odczytać wiadomość.
Meg zmarszczyła brwi.
- właśnie dlatego seks i związki z gównarzerią nie są dobrym pomysłem.
Mruknęła lekko zirytowana ale natychmiast się opanowała. Przecież jej mąż sypiał z takimi ale nie z jej uczelni.
- mam pojechać do tego szpitala i sprawdzić co z nią? W końcu jestem jej nauczycielką, jakby nie było. A ty powinieneś się od tego odsunąć. W ich wieku seks jest przygodą. DO tego dochodzi alkohol, imprezy ... połowy osób z którymi spali najczęściej nie pamiętają.
Wzruszyła ramionami.
- Wiem, że nie są - powiedział wzdychając po raz kolejny w ciągu kilkudziesięciu minut. Doskonale zdawał sobie sprawę, że nie powinien sypiać z Blair, ani wdawać się w związek z Sashą, ale nic nie mógł poradzić na to, że żadna z nich nie pozostawała mu obojętna, szczególnie ta druga.
- Ona jest inna - stwierdził z powagą, bo doskonale wiedział, że McLaren nie jest typową, stereotypową studentką. - Nie sądzę żeby sypiała z kim popadnie i upijała się do nieprzytomności. I... co jeśli to jednak moje dziecko?
Cieszyłby się. Strasznie by się cieszył, że wreszcie będzie miał potomstwo, walczyłby o dziecko nawet gdyby Sasha nie chciała z nim być. Jednak skąd miał mieć pewność, czy dziecko na pewno jest jego a nie Keitha?
Nie możesz pisać nowych tematów Możesz odpowiadać w tematach Nie możesz zmieniać swoich postów Nie możesz usuwać swoich postów Nie możesz głosować w ankietach
