[Victor Neithar]

- Jeśli ja tego nie zrobię, oni mnie zwolnią, przecież wiesz - powiedział, bo zdawał sobie sprawę z konsekwencji co do związku z Sashą. Owszem, lubił swoją pracę, ale mógł przecież zacząć pracować na innej uczelni, gdzieś indziej, i nadal zajmować się tym, co lubił. Musiał się tylko zacząć rozglądać za jakimś ciekawym zajęciem.

[REKLAMA]

[Sasha McLaren]

Sasha westchnęła. To co mówił, miało sens. Zawsze lepiej samemu się zwolnić, niż zostać zwolnionym, zwłaszcza w takiej sprawie.-Vic, nie żałujesz?-zapytała zaciekawiona. Nie mieli pojęcia jak długo ze sobą będą, czy to w ogóle ma sens. Chciała w to wierzyć, ale jak będzie nie mogła powiedzieć, on z resztą też nie.-Co będziesz robił, jak już się zwolnisz?

[Victor Neithar]

Zastanowił się chwilę nim jej odpowiedział, choć nie był zaskoczony wnioskami do których doszedł.
- Nie, niczego nie żałuję - powiedział szczerze, uśmiechając się do niej ciepło. Też nie miał pojęcia czy nie rozejdą się za miesiąc, dwa i okaże się, że to wszystko na marne. Mimo to chciał spróbować, żałowałby gdyby tego nie zrobił. - Poszukam innej pracy. Może na NYU, w jakiejś szkole, jeszcze nie wiem.

[Sasha McLaren]

Sasha się na niego spojrzała. W jej uśmiechu było coś takiego, że była wdzięczna za takie zachowanie, choć nie czuła się w stu procentach dobrze, bo on się poświęcał, a ona tylko się z nim spotykała.-Cieszę się, że bierzesz mnie na poważnie, ale nie wiem... czuję się nieswojo z myślą, że musisz się poświęcać dla mnie-powiedziała patrząc mu prosto w oczy.

[Victor Neithar]

- Nie przejmuj się tym, to tylko zmiana pracy. Ja już skończyłem studia, ty mogłabyś stracić więcej - powiedział i pocałował ją delikatnie żeby się tym nie martwiła. To byłą jego decyzja, ona nie naciskała, więc naprawdę chciał tego z własnej, nieprzymuszonej woli.

[Sasha McLaren]

Sasha nigdy do tego by go nie zmusiła. Nie była żadną zaborczą dziewczyną, czy inną wiedźmą, ona chciała wyrządzić jak najmniej szkód, ale tym razem się nie dało. -Dobrze, nie będę się tym przejmować-powiedziała i odwzajemniła tego całusa, którego mężczyzna złożył na jej ustach.
Nie była zdania, że ona straciłaby więcej, bo to nie były jej wymarzony kierunek, a poza tym, jest sporo uczelni, na które jej zdecydowanie łatwiej dostać się gdzieś indziej, niż znaleźć pracę na innej uczelni, ale już się nie odzywała. Jeśli tak uważa, to się nie będzie z nim kłócić, bo to bez sensu.

[Victor Neithar]

- No właśnie, możemy się zająć czymś przyjemniejszym - powiedział patrząc na nią z uśmieszkiem błąkającym się po ustach.
Może i jej byłoby łatwiej dostać się gdzieś indziej na studia, ale Vic podświadomie obawiał się, że choć on zrezygnuje z pracy, Sasha i tak może nie mieć na CU lekko przez plotki. W końcu kiedy on już wyniesie się z uczelni, wszystko będzie jasne i jednoznaczne - wykładowca jest ze swoją studentką.

[Sasha McLaren]

Właśnie, a gdyby ona zrezygnowała ze studiów, to można by pomyśleć, że kierunek się jej nie spodobał, czy wymyślić milion jakiś innych powodów, czemu panna McLaren już się tu nie uczy. Mogła też się plotkami wystraszyć. Odejście wykładowcy w środku roku było nieco bardziej podejrzane, wiec może powinni jeszcze raz przemyśleć tą decyzję? Jeszcze nie wszystko stracone.-A co proponujesz?-zapytała leciutko się uśmiechając. Humor jej się trochę zepsuł i było jej nieco smutno. Poza tym była rozgoryczona, że ze względu jakiś norm moralnych nie mogą po prostu ze sobą być.

[Victor Neithar]

Może i byłoby podejrzane, ale władze CU były surowe - a dzięki NYGirl plotki o nich nie cichną, w końcu zostanie zwolniony żeby nie psuć imienia uczelni, bo to jej raczej nie służy.
Nie odpowiedział na jej pytanie, tylko odrobinę obrócił żeby obydwoje leżeli bokiem, a później pocałował dziewczynę, oplatając ręką w talii i długo nie odrywając się od jej ust. Nie chciał żeby jej było smutno z powodu jego pracy, teraz nie był na to czas, będą martwić się później. A raczej on będzie się martwił.

[Sasha McLaren]

Dziewczyna i tak będzie się martwić i denerwować, niezależnie od wszystkiego co jej będzie wkładał do główki i nic na to specjalnie nie poradzi. Ten jego pocałunek pomógł jej przestać o tym myśleć, ale tylko częściowo. Mimo tego, była wdzięczna, bo ten pocałunek był przyjemny, jak każdy. Przeniosła rękę na jego przed ramię, aby było im w miarę wygodnie na tej sofie, która nie była idealnymi miejscem do wylegiwania się we dwójkę. Ale szczęśliwi czasu nie liczą, a w tym wypadku centymetrów szerokości sofy. Sasha oparła swoje czoło o czoło mężczyzny, przymykając oczy i mrucząc rozkosznie.

[Victor Neithar]

Skoro pocałunek pomógł częściowo, to Vic powinien się bardziej postarać, prawda?
- Twoja przyjaciółka nie będzie się martwić jeśli zostaniesz na noc? - zapytał z uśmiechem, nie zdając sobie sprawy z tego, że gdyby ktoś przyuważył Sashę wychodzącą od niego nad ranem, nie byłoby im to na rękę. W tej chwili zupełnie o tym nie myślał, skupiając się w zupełności na panience McLaren.

[Sasha McLaren]

Sasha się lekko uśmiechnęła na samą myśl o Ophelii-Nie sądzę, żeby to nawet zauważyła, bo często sama nocuje u swojego chłopaka. -powiedziała, chcąc go uspokoić.-Dodatkowo, ona wie o wszystkim, domyśliłaby się.-stwierdziła. Wiedziała, że blondynka tego nie pochwala, ale na pewno nie będzie działała na ich niekorzyść. Ona nie była mściwa (chyba...)
-Chcesz, abym została?-zapytała spoglądając na niego, będąc znów w miarę zadowoloną. Lepiej, żeby wyszli rano, niż żeby uciekała od niego w samym środku nocy, to także było by podejrzane...

[Victor Neithar]

Oj, Ofelka potrafiła być mściwa, jednak nie lubiła taka być, a co najważniejsze nie miała powodu żeby się mścić na Sashy. Co najwyżej w odwecie prześpi się w Shane'm w łóżku Sashy, co w tym strasznego?
- Ja chcę, pytanie czy ty też - powiedział ciepło i odgarnął jej kosmyk długich włosów, zakładając je za ucho. Popatrzył jej w oczy, które od dawna mu się podobały i czekał aż ona się zobliguje czy woli wrócić do siebie czy może zostać dzisiejszej nocy z nim.

[Sasha McLaren]

A niech śpi w jej łóżku, tylko da znać, to Sasha sobie pościel zmieni. Oni z Victorem to zrobili (chyba). Z resztą... Ophelia raczej nie zamierzała spać wkrótce w tym łóżku, więc co jej szkodzi.-Z chęcią zostanę, wiesz przecież-powiedziała. Nie mogła być wybredna, jeśli chodzi o spotkania z nim, bo nie łątwo będzie im się z nim znów spotkać. Sasha z chęcią spędzi noc w ramionach mężczyzny, z którym spędza jej się świetnie czas.

[Victor Neithar]

- Teraz już wiem - odpowiedział nie przestając się uśmiechać i pocałował ją po raz kolejny, gładząc przy tym dłonią udo dziewczyny i przysuwając ją bliżej siebie. Wiedział, że kanapa to nie najwygodniejsze miejsce do takich akcji i dziewczyna mogła w każdej chwili zlecieć na ziemię, więc postanowił przetransportować ich do sypialni, zupełnie zapominając o kawie, którą im jeszcze piętnaście minut temu przygotował, ale nic dziwnego, kto by się w tej chwili przejmował takimi rzeczami.