Amelie White
Filippa Smeds
1. Data urodzenia: 18.10.1991r.
2. Zainteresowania: Kiedyś kochała jazdę na deskorolce. Żaden trik nie stanowił dla niej dużego problemu. Wiele kontuzji, urazów, przyczyniło się do tego, że już nie jeździ. Czasami, okazyjnie... może. Lubi grać na gitarze, pianinie, a nawet perkusji. Rodzice zadbali o wykształcenie muzyczne córeczki. Wieczory spędza na wielu imprezach, bez których nie wyobraża sobie życie. Ludzie, którzy nie imprezują są po prostu... inni niż ona i tyle. Preferuje leżenie w łóżku i nie robienie niczego, więc nie udziela się sportowo, ani społecznie, nie licząc imprez. Swoją drogą, to też jest sport. Szkoda, że nie ma w tym jakichś zawodów, z pewnością by je wygrała, tak jak kiedyś robiła to z deską. Ostatnio zajęła się modelingiem.
3. Opis wyglądu: Mała, szczupła, drobna, piegowata dziewczyna. Taka jest Amelie. Co jeszcze? Posiada długie, falowane (bądź proste, bo istnieje coś takiego jak prostownica) rude włosy, które sięgają jej za łopatki. Na świat patrzy swoimi czekoladowymi oczami. Ubiera się niezbyt elegancko, ale również niezbyt sportowo. Normalnie. Zależy wszystko od sytuacji, humoru, poglądu na świat i takie tam. Szafę ma pełną ubrań. Niestety, a może stety posiada tatuaż na karku. Jej motto. W lewym uchu ma cztery kolczyki.
4. Cechy charakteru: Jej charakteru nie da się opisać w kilku słowach. Często się zmienia. Dziwnie? Skądże. Ale od początku... Zazwyczaj jest uśmiechnięta i pozytywnie nastawiona na otaczający ją świat. Można nawet rzec, że 'pozytywnie zakręcona'. Jednak zdarza się, iż patrzy naburmuszona, spod ciemnego kaptura, na ludzi. Przyjacielska, oddana, dziewczyna, której być może można zaufać. Czemu być może? Ano dlatego, że w tym świecie nie ma nic pewnego. Ona przynajmniej tak sądzi i właśnie dlatego nie ufa ludziom, przynajmniej, gdy ich nie zna. Mimo wszystko, jest egoistką, jakich mało. Często przekracza wszelkie granice egoizmu, taka już jest, no cóż. Nie jest dziewczyną, która przesadnie dba o swój wygląd, bo niby to nie jest najważniejsze. No właśnie, niby. Amel wie, że liczy się przede wszystkim, ale mimo to nie robi nic, by stać się piękniejszą 'lalusią'. Nie lubi dziewczyn, które nie widzą świata poza swoim lusterkiem. Nikt jej z towarzystwa nie może być 'zwykły; musi mieć 'to coś'. Bez problemów zrównuje ludzi z ziemią i w dupie ma to, co sądzą o niej inni. Jej głównym celem w życiu jest... zaraz, zaraz... ona nie ma celów w życiu, przynajmniej na teraz. Żyje, bo żyje... Musi.
5. Ciekawostki:
1. Kocha Conversy.
2. Uzależniona od fajek, kawy i nie tylko.
3. Koooocha spać.
4. Rzecz jasna, że nienawidzi się budzić.
5. Dorabia jako modelka.
6. Zakupoholiczka.
6. Biografia: Urodziła się w dość patologicznej rodzinie. Patologicznej... można to tłumaczyć na wiele sposobów. Nie chodzi tutaj o bijatyki, alkoholizm, narkotyki czy coś podobnego. Pogoń za bogactwem przyćmiła oczy rodziców Amelii. Dziewczyna nie wie czym jest miłość i jak należy ją definiować. Nie wychowała się z rodzicami, jak inni, tylko z braćmi, którzy byli dla niej zarazem przyjaciółmi. Jeden z nich jest starszy od Amelii, drugi zaś - młodszy. Nigdy jej niczego nie brakowało. Markowe ciuchy, spełniane materialnych marzeń... z pozoru było wszystko dobrze. No właśnie, tylko z pozoru. W dzieciństwie wiele by oddała, żeby tylko zyskać odrobinę miłości od rodziców, ale cóż. Całe życie otoczona przyjaciółmi... prawdziwymi, bo innych nie chce posiadać. Do szczęścia jej niepotrzebni. Jak każde normalne dziecko, uczęszczała do szkoły i uczyła się dobrze. Rodzice zapisali ją do szkoły, gdzie uczyła się gry na wielu instrumentach. Przydatne? Być może. Zetknęła się z narkotykami. Zetknęła, nie znaczy brała. No właśnie. Nie brała i dlatego jest z siebie dumna, a przynajmniej była, bo ostatnio zaczęła ćpać, ale nie stało to się jej nałogiem, na szczęście. Gdy tylko ukończyła 18 lat, przeprowadziła się tutaj, do swojego mieszkania. Niby studiuje, ale do nauki nie przywiązuje dużej wagi, choć źle się nie uczy. Po przeprowadzce tutaj, postarała się nieco usamodzielnić i spróbowała swoich sił, jako modelka. Chodziła na castingi i szło jej dobrze, nadal idzie. 'Praca' modelki nie dostarcza tyle pieniędzy, ile dziewczyna potrzebuje, więc czy chce, czy nie, to i tak musi brać pieniądze od rodziców. Stara się je oddawać, co nie zawsze jej wychodzi. Ale liczą się chęci, no nie?
7. Miejsce zamieszkania: mieszkanie
8. Grupy: Bitch, Manipulator, Naughty, Sosh
9. Przykładowy post: Przekręciła się na drugi bok, leżąc na dużym łóżku w swojej ciemnoniebieskiej sypialni. Nie chciała jeszcze otwierać oczu, po prostu, nie lubiła się budzić, bo sen to najlepsza rzecz, która spotyka człowieka. Otworzyła lewe oko, jednak natychmiastowo je zamknęła, słońce raziło jak opętane. Amelie uniosła rękę, by zrobić choć kawałek cienia. Pewna, że słońce nie wypali jej gałek ocznych, uniosła powieki. Przekręciła się na plecy. Nie miała siły wstać i zasłonić zasłon, a ręka chyba jej zaraz odpadnie. Położyła na twarzy poduszkę i po problemie. Chociaż nie, wcale nie po problemie, bo teraz nic nie widzi. Cholera. Jej pomysł wcale nie był taki dobry. Usiadła na łóżku, dotykając stopami ziemi i uważając by pierwsza była prawa noga. Przesądna jest bardzo. Przetarła zaspane powieki i rozejrzała się po sypialni, mrużąc oczy. Owa sypialnia wyglądała, jakby przeszedł przez nią huragan, powódź, tsunami i wiele innych żywiołów, po prostu masakra. Chciałaby umieć czarować i za jednym machnięciem różdżki wszystko sprzątnąć, ale się nie da. Właśnie dlatego jest tu tak brudno. Zwykłe lenistwo. Spojrzała na siebie, tak, jest mega zdolna. Na sobie miała krótkie niebieski spodenki i za dużą, męską, szarą bluzkę. Tuż przy łóżku stały czarne conversy, które wyglądały jeszcze gorzej, niż pokój. Zgarbiła się mimowolnie, wlepiając wzrok w trampki. Tak zawieszona siedziała przez chwilę, ale za chwilę otrząsnęła się i sięgnęła po conversy. Założyła je, nie zawiązując sznurowadeł. Burcząc coś pod nosem, podążyła do kuchni. Prawie zabijając się o sznurowadła, doszła do wspomnianego wcześniej pomieszczenia. Nieprzytomna, oparła się biodrami o blat. Zaparzyła pośpiesznie kawę i nalała jej do kubka, obejmując na czynie dłońmi, ruszyła do sypialni. Usiadła na łóżku, pijąc smolistą ciecz. Przyjemnie, nawet bardzo.
