[Sasha McLaren]

-Pani poradziła sobie całkiem nieźle-powiedziała specjalnie tak, aby przypomnieć mu, że miał się do niej zwracać się po imieniu.-Kiedyś pan stwierdził, że nie wierzy w to że można zyskać dobrą ocenę. Postawiłam sobie za punkt honoru napisanie tego na piątkę-powiedziała szczerze.-Wierzę, że mi się to udało. Starałam się na prawdę mocno.-zaśmiała się, nawet nie zauważając, że ona nazwała go per pan.

[REKLAMA]

[Victor Neithar]

- Skoro pan tak stwierdził... - powiedział, samemu zauważając, że nazwała go panem. - W takim razie zobaczmy czy się uda - stwierdził, sięgając do swojej męskiej torby i wyciągając teczkę, a z niej egzamin Sashy, który położył na stoliku i zaczął czytać to, co napisała, celowo marszcząc przy tym brwi, jakby coś mu się w tej pracy nie podobało, choć w rzeczywistości nie miał jeszcze żadnych zastrzeżeń.

[Sasha McLaren]

Cóż, wiedziała, że nauczyła się, wiedziała że napisała dobrze, więc jeśli Victor chciał być obiektywny, nie ma szans, aby ocenił to źle. W razie, dziewczyna przypadkowo wyleje herbatę na pracę i nie będzie żadnego dowodu na to, że poszło jej źle, napisze nową, czystą i skończy się wszystko dobrze-Nadmierna mimika prowadzi do zmarszczek, zwłaszcza w twoim wieku-uśmiechnęła się, widząc jak się krzywi. Wyglądało to trochę aż nazbyt teatralnie.

[Dane Johnson]

Nie zauważyli go? Jaka szkoda... Najwidoczniej byli zbyt zajęci sobą, by zanotować fakt, iż Johnson siedzi dwa stoliki dalej. Nie słyszał ich rozmowy, jednak uśmiechy na ich twarzach sugerowały, że była to bardzo przyjemna konwersacja. Dane cieszył się z decyzji nie składania papierów na żadnej nowojorskiej uczelni. Nie zamierzał nikogo pieścić ani brać niczego - co nie jest przeznaczone do jedzenia - do ust, by zaliczyć kolokwium. Karbowany zacisnął usta. Nie mógł bezczynnie czekać, aż per pan Victor zaciągnie kolejną młodą niewiastę do łóżka. Co z Blair...? Co z jego żoną? o.0 Po namyśle, pieprzyć żonę, co z Blair?! Będzie rozpaczać i wyżywać się na brunecie miesiącami!
Nie wahając się dłużej, podszedł specyficznym krokiem do stolika Sashy i Victora. Wyszczerzył się w ironicznym uśmiechu, mówiącym tyle co wybacz stary, ale to nieuniknione.
- Lubisz młodsze, co? Założę się, że jesteś obeznany we wszystkich przedszkolach w tym mieście - zapytał i nie oczekując na odpowiedź, zacisnął rękę w pięść i uderzył go w twarz. - To za Blair i moją dwuletnią bratanicę - powiedział. Następnie pomasował prawą ręką swoją bolącą dłoń, która przed chwilą odbyła bliskie spotkanie piątego stopnia z twarzą profesora. Spojrzał na Sashę, którą minę miała dosyć nieciekawą. - Jeśli jest twoją córką... mój błąd. - Uśmiechnął się niepewnie.

[Victor Neithar]

- Mnie przynajmniej nikt nie obleje za wypominanie wieku - zauważył unosząc kąciki ust i posyłając jej znaczące spojrzenie znad tekstu, na którym po chwili znowu się skupił, odwracając kartkę na drugą stronę. Wkrótce przeczytał całą pracę, odwrócił głowę w stronę okna i zamyślił się na chwilę, po kilku sekundach wracając do tekstu żeby odnaleźć jeden fragment.
- Całkiem nieźle - przyznał w końcu. - Ale wszystko i tak zależy od kości - powiedział z uśmiechem.
Po chwili jednak nie dane mu było powiedzieć nic więcej, bo do ich stolika podszedł Dane. Nim Victor zdążył w jakikolwiek sposób zareagować, poczuł jego pięść na swoim nosie, usłyszał cichy chrzęst i poczuł krew.
- Dwuletnią bratanicę? - fuknął, ocierając nos rękawem i wstając z krzesła. - Nie wydaje mi się żebyś miał prawo rzucać mi fałszywe, bezpodstawne oskarżenia - syknął, patrząc na niego z góry, bo był odrobinę wyższy. Nie miał zamiaru bić się z chłopakiem, zdecydowanie miał swoją godność.

[Sasha McLaren]

-Dane-dziewczyna od razu się podniosła, gdy tylko Dane podniósł rękę na Victora.-Opanuj się, idioto-wrzasnęła na niego. Kelner i ktoś jeszcze zaczęli się podnosić, aby nie doszło do żadnej bójki. Nigdy nie przepadała za tym karbowanym, ani nie miała go za zbyt inteligentnego, a w dodatku wiedziała, że jest ćpunem.-Odszczekaj to-powiedziała rozeźlona do bruneta.

[Dane Johnson]

Dane również nie uważał jej za zbyt rozsądną, więc bez obrazy. To nie on przymilał się do swojego nauczyciela, to nie on marzył o kimś poza swoim zasięgiem, to nie on miał zostać postrzelonym przez płatnego morderce.
- Hau-hau! - odpowiedział, spełniając życzenie panienki McLaren. Złośliwa satysfakcja malowała się na jego twarzy. Uwielbiał rozdrażniać ludzi. - Nie mów mi, że nabrałaś się na te jego elokwencje czy... - zatrzymał się w poszukiwaniu odpowiedniego słowa - doświadczenie. Dobra, wiem że dziewczyny lubią dojrzałych facetów, ale dajcie spokój. Koleś jest starszy od mojego dziadka. Choć zgaduje, że posuwa co najmiej dwie laski na dzień... - stwierdził, poczym zwrócił się do Victora. - Czy ile ty masz tam studentek? ... albo studentów?

[Sasha McLaren]

Sasha ani się nie przymilała do swojego profesora, ani tym bardziej nie marzyła o nim. Gdyby uważniej ich podsłuchiwał, wiedziałby, że nie ma na to szans. Niestety, Dane miał zbyt przepalony mózg, aby dojść do tego.-Na nic się nie nabrałam, człowieku-powiedziała zdegustowana. Nie chciała obrażać Victora, ale on dla niej kompletnie nie był pociągający, choć pewnie ma to doświadczenie. Dla Sashy seks nie był najważniejszy. -Idź już sobie, co?-rzuciła.

[Victor Neithar]

Victor odnosił niejasne wrażenie, że wszyscy jego studenci mieli go za gościa, który znał osobiście Walta Disney'a i bawił się z nim w piaskownicy. Dane'a co prawda kojarzył tylko z uczelni, kiedy krążył po kampusie i załatwiał swoje szemrane interesy, ale mimo wszystko ludzie w jego wieku mieli jakieś zaburzenia w ocenianiu wieku innych ludzi.
Nie mógł nie zaśmiać się nieco szyderczo na jego słowa.
- Zróbmy tak: albo zaraz grzecznie się pożegnasz z koleżanką i wyjdziesz, albo sam cię stąd wyprowadzę i nie będzie tego można nazwać grzecznym - oświadczył, patrząc na chłopaka nieprzyjaznym spojrzeniem.

[Dane Johnson]

Marzyła za to kimś bardziej niedostępnym, a zważywszy na to, że jej myśli często kręciły się wokół jednej osoby, powinna szybciej się domyślić o kim była mowa. Ku zawiedzeniu innych, Dane nie był motywowany magicznymi proszkami czy pachnącym zielskiem, acz dumą i honorem. Musiał stanąć w obronie swojej przyjaciółki, która tak na marginesie powinna mu to sowicie wynagrodzić albo przynajmniej nie strzelić zbyt mocno w pysk, kiedy dowie się, że złamał nosek panu Dumbledorkowi przez co utracił swoją domniemaną seksowność.
- A potem zaprowadzisz pod prysznic, ja schylę się po mydło, a ty zaczniesz swoje perwersje? Nie dziękuję - odpowiedział hardo. - To Ty powinieneś stąd wyjść, niepozorny studentkoruchaczu. - Zmierzył go wzrokiem od stóp do głów i mimo, iż był niższy o kilka centymetrów nie przeszkadzało mu to, by patrzyć na niego z wyższością. - Ciekawe co na to żona? A może też pieprzy się z ogrodnikiem?

[Sasha McLaren]

-Dane, psychopato, wyjdź stąd!-powiedziała poirytowana, bo nawet nie miała nawet pojęcia, co on tak na prawdę chce od Neithara. No może oprócz tego, że zazdrościł mu, że potrafi rozmawiać z dziewczyną, która chce coś innego niż kupić zioło czy jakieś tabletki. Te wszystkie teksty o posuwaniu studentek nie mówiąc już o tym prysznicu, zdecydowanie nie podobały się Sashy. Jak tak bardzo troszczy się o Blair, to niech do niej pójdzie, a nie marudzi im.-Nie rób mu nic-powiedziała do Victora. Nie, żeby broniła Dane'a, ale to może spowodować problemy dla niego, a nie chciała tego, bo przecież to jej wina.

[Victor Neithar]

Victor był cierpliwym człowiekiem. Nieczęsto się kłócił, nie wdawał się w bezsensowne dyskusje. Jednak było coś, co paliło go żywym ogniem: bezpodstawne oskarżenia rzucane przez gościa wyglądającego jak jeden z braci Jonas.
Nawet nie zdążył się zastanowić - jego pięść jakby sama się uformowała, a później z siłą uderzyła w szczękę chłopaka, co raczej nie mogło być przyjemnym doświadczeniem. Słowa Sashy zupełnie do niego nie dotarły.
- Myślisz, że pozwolę żeby jakiś handlarz dragami mówił mi kim jestem i co robię? - fuknął ze złością w jego stronę. Powstrzymany jedynie przez właściciela kawiarni przed tym, żeby się na niego nie rzucić z pięściami.

[Dane Johnson]

Dane wolał wyglądać jak jeden z braci Jonas, niż mieć zakola wielkości statku kosmicznego. Swoją drogą, skąd Victor znał Jonasów? Zajmował się ''robótkami ręcznymi" w czasie oglądania serialu z ich udziałem i w towarzystwie przedszkolaków?
Dane złapał się za szczękę, bardziej z zaskoczenia niż bólu. Oczy błyszczały mu wzburzeniem i podekscytowaniem. Spojrzał na blondyna z powagą i wyraźną pretensją, jednak po chwili wybuchnął niepohamowanym śmiechem.
- Łapię to. Twoja żona trzymała cię na krótkiej smyczy, a ty, biedaczku, korzystając z chwili wolności chciałeś trochę zaszaleć... - powiedział ironiczne, wydymając uroczo usta. Niemal zrobiło się mu go żal. Po chwili na powrót przyjął poważną minę. - Łapy precz od Blair, rozumiesz? - wycedził przez zęby i wolnym krokiem opuścił lokal.

| Mieszkanie Dane'a | Salon

[Victor Neithar]

Wybrać twarz jednego z Jonasów zamiast zakola? Chyba sobie żartujesz w tym momencie, codzienny poranny odruch wymiotny na widok własnego odbicia stałby się w końcu bardzo męczący i znacząco utrudniałby egzystencję.
Poczuł się odrobinę zdezorientowany słysząc ten śmiech, ale mógł się domyślić, że chłopak nie jest do końca normalny.
Vic uśmiechnął się z pobłażaniem i teatralnym współczuciem.
- Trzeba było od razu mówić, że się w niej kochasz i zżera cię zazdrość - zdążył powiedzieć nim Dane opuścił lokal.
Victor nie zwracając uwagi na nikogo wokół, ruszył do łazienki, żeby zorientować się jak wygląda jego nos i zetrzeć krew.

[Sasha McLaren]

-Victor!-powiedziała nieco oburzona tym, że dał się sprowokować i uderzył chłopaka. Z ulgą w głosie odprowadziła wzrokiem Dane'a-Co za idiota...-mruknęła pod nosem, po czym spojrzała na swojego wykładowcę. -Jesteś cały we krwi-stwierdziła, nieco blednąc na ten widok, bo się brzydziła na ten widok. Na szczęście mężczyzna odszedł, aby się ogarnąć. W sumie, to Sasha nie wiedziała jak się zachować. Z jednej strony czuła się odpowiedzialna, a z drugiej strony, gdyby go przeprosiła, wyszłoby, że poczuwa się do słów chłopaka, że leci na niego, a to nie było prawdą i w życiu jej by przez gardło nie przeszło.