[Blair Backfalls]

Blair zadrżała i otworzyła szeroko oczy kiedy padł pierwszy strzał. Spojrzała na stojącego obok Summer Adama, przerażonym spojrzeniem. Bała się o przyjaciół. Po chwili znów przeniosła wzrok na Jareda. Hipnotyzował. Kiedy wymienił imię Summer jęknęła cicho. Nie chciała żeby przyjaciółce coś się stało! Stała koło lady więc ukradła komuś kieliszek wódki, kto był zbyt przerażony żeby coś zauważyć.
Kiedy posypało się szkło krzyknęła cicho zakrywając głowę rękami przed spadającym szkłem. Kieliszek upadł na ziemię.
Cholera Blair, weź się w garść
Uniosła brodę i wzięła zza lady całą butelkę wódki. Podeszła do Jareda z wyciągniętą ręką.
- Twoje zamówienie.
Rzuciła chłodno. Był zjarany jak bela i piany. Pewnie nawet jej nie rozpoznał. Im szybciej się upije do nieprzytomności tym lepiej dla ludzi.

[REKLAMA]

[Sasha McLaren]

Sasha była kompletnie spanikowana. Zwłaszcza po tym, jak ten świr wypowiedział jej imię i inne rzeczy, które o niej wiedział. Po kolejnych strzałach jej głos był jednym z wielu, które głośno piszczały. Sasha była niewiarygodnie przestraszona. Gdy Adam znalazł się koło nich, lekko jej ulżyło. Patrzyła na niego, jakby ten mógł je obronić, a w końcu był tylko zwykłym młodym mężczyzną, a tamten miał dwie spluwy i nic sobie nie robił z wszystkiego. Gdyby tylko umysł Sashy był trzeźwy, połączyłaby sobie znajomość Summer z Jaredem, ale na szczęście blondynki, nie była w stanie.

[Summer Wilde]

Summer wyminęła Sashę i stanęła na widoku. Po chwili podszedł do nich Adam i zadał jej pytanie. Spojrzała na niego niemal błagalnie i przepraszająco.
- To mój kuzyn... Ja... Poczekaj tutaj. - Ruszyła na trzęsących się nogach w kierunku Jareda i niemal z przerażeniem spostrzegła, że to samo zrobiła Blair. Summer przyśpieszyła i odciągnęła przyjaciółkę na bok, tuż po tym jak ta wręczyła jej kuzynowi butelkę trunku.
- Co ty wyprawiasz? - Starała się opanować przerażenie, bo wiedziała, że z Jaredem nie ma żartów.

[Jared Neuss]

Jared uniósł jedną brew do góry w intrygującym zaskoczeniu. No proszę, czyli znalazły się nawet dwie odważne, a jedna niosła mu butlę wódki? Jakie to słodkie i kochane. Musi to zapisać i uwzględnić, aby te panie potraktować w jakiś inny, sposób. Szczerze mówiąc nie zwracał uwagi na osoby trzecie, a nawet na to, że w tym gronie był nawet jakiś facet. Zagrożenie? Hahaha. A to dobre, a to dobre. Szczerze mówiąc był trochę znudzony tym wszystkim.
- Śpiewaliście już może sto lat? Saszko, kochanie był już tort? Przez to wszystko zgłodniałem, a skoro już tu jestem to powinniście zadbać o tak cholernie przystojnego mężczyznę? - odparł patrząc na tych przerażonych frajerów kulących swoje ciałka gdzieś na podłodze. Wyglądali jak pomioty, którymi wypadałoby teraz zetrzeć podłogę...
- Dlaczego boicie się wujka Jared'a? Czy ja nie jestem słodki? Summer, Blair skarbeczki chodźcie bliżej, zabawimy się. - odparł z nonszalanckim uśmieszkiem i zamiast osłupiałych kobiet to on zrobił pewny, tym razem kontrolowany krok do przodu. Staną naprzeciw ich. Jego uśmiech był przyciągający, hipnotyzujący, dlatego też to mogło je do niego przyciągnąć. Coś przepłynęło przez jego głowę... Inaczej mówiąc był to ułamek sekundy. Tajemniczy człowiek wyciągnął pospiesznie dwa rewolwery i zarzucając swoje ramiona na szyję Blair i Summer objął je w taki sposób, że zimna lufa rewolwerów przywierała do ich rozpalonych gardeł...
- Podoba wam się taka zabawa, co? - syknął tak blisko nich, że na pewno czuły jego ciepły oddech na swoich szyjach... Palce zaciśnięte były na spustach, a lufa ciasno przylegała do szyji obu z nich.
- A teraz moi kochani na trzy cztery zaśpiewajcie sto lat naszej Saszce, albo te dwie panie pożegnają się z życiem. - och miał ochotę zrobić tutaj widowisko ,a tym bardziej zadowolić samego siebie. Takie przedstawienie...

[Shane McKay]

W jednej chwili wszyscy albo siedzieli i popijali alkohol, bądź też rozmawiali, a w kolejnej wszystko wywróciło się o sto osiemdziesiąt stopni, bo do klubu wszedł gość z bronią. Shane żałował, że nie miał ze sobą swojej własnej. Wstał i podszedł do Sashy, która lekko sie trzęsła. Bez zastanowienia chwycił ją za rękę i mocno uścisnął.
- Co się dzieje? - dopiero gdy zadał to pytanie i przyjrzał się gościowi od broni, zdał sobie sprawę, że doskonale wie kto to jest. - Jared? - wydusił z siebie, niedowierzając temu co widzi.

[Blair Backfalls]

Blair chciała zrobić krok w tył ale wtedy usłyszała jak mówi do nich skarbeczki. Zmarszczyła brwi i już szykowała jakąś ciętą ripostę kiedy zimna lufa dotknęła jej gardła.
- o kurwa ... o kurwa ...
Wyszeptała prawie bezgłośnie Patrzyła Jaredowi prosto w oczy. Chyba je nie zabije ... prawda?
Złapała Summer kurczowo za rękę przygryzając wargę. Gdyby nie przerażenie w oczach pewnie wyglądałoby to cholernie seksownie.
Blair powtarzała sobie w myślach że to chyba jakiś sen, albo coś.....

[Sasha McLaren]

-Shane!-szepnęła, przywierając do jego ciała. Lekko się trzęsła? Ona była przerażona! Ona zdecydowanie nie planowała tego, bała się. Nawet przejęła się tym, że facet przyłożył lufy dwóch pistoletów do szyi dwóch osób, które nie bardzo lubiła. Sashka nie była aż tak zła, ani tak wściekła na Blair, z Summer w końcu się dopiero co pogodziła. Obserwowała przestraszona całą sytuację.

[Summer Wilde]

Kiedy Jared przyłożył jej broń do szyi, nie była w stanie myśleć. Wiedziała o jego zbrodniach, ale nie przypuszczała, że targnie się na życie jej kuzynki.
- Co tobie odbiło? To szaleństwo! - wysyczała mu do ucha, ledwo łapiąc oddech pomiędzy wypowiedzianymi słowami. Lufa boleśnie wbijała jej się w gardło i utrudniała wszelkie mówienie. Nie była nawet w stanie zerknąć na Blair, ale dotyk jej dłoni na jej palcach odrobinę ją uspokoił.
- Śpiewajcie to "Sto lat", do jasnej cholery! - wycharczała.

[Juliet Sharp]

Juliet obserwowała uważnie całą zaistniałą sytuację. Nigdy nie spodziewała by się czegoś takiego na imprezie urodzinowej. W pobliżu nikt znajomy się nieznajdował. Podbiegła szybko do przestraszonej Sashy. - Co ten pojeb tu robi?! - pytała, nie czekając nawet na jakąkolwiek odpowiedź, bo wiedziała iż jej nie dostanie. Obserwowała dalej uważnie Jareda i jego zakładniczki, łapiąc przy tym dłoń Sashy z przerażenia.

[Audrey Hudson]

Odstawiła swoją szklaneczkę z malibu na bar, po czym skierowała się w kierunku Jareda, próbując zachować spokój, a przynajmniej wyglądać na opanowaną. - Sto lat, sto lat, niech żyje, żyje nam. A kto? Sasha! - zaśpiewała przyspieszoną wersję popularnej piosenki, na samym końcu stając niedaleko swojego... cóż, teraz można uznać, iż byłego. - Co ty wyprawiasz?! - zawołała, a w tym momencie nerwy jej puściły, przez co jej dość głośno zadane pytanie mogło się wydawać odrobinę histeryczne. - Opamiętaj się! - zawołała, a do oczu napłynęły jej łzy. Bała się tego, co może za chwilę się wydarzyć. Miała nadzieję, że Jared w odpowiedniej chwili po prostu stąd wyjdzie, nikogo wcześniej nie raniąc. Dość zamętu już wprowadził.

[Shane McKay]

Zaczął pocierać ramię Sashy, by ją jakoś rozluźnić, ale dobrze wiedział, że to nic nie da. Puścił dłoń dziewczyny i odszedł poza zasięg strzelca, udając, że do kogoś podchodzi. Miał tylko nadzieję, że nie wzbudzi tym zainteresowania Jareda. Wyjął telefon i wybrał numer 911. Po trzech, niemiłosiernie długich sygnałach, po drugiej stronie odezwała się kobieta.
- W klubie Retreat pojawił się uzbrojony mężczyzna, ma dwie zakładniczki na muszce. Proszę, przyjedźcie jak najszybciej. On jest zdolny do wszystkiego - rzucił i wyłączył telefon. Stał chwilę bez ruchu, głowę oparł o ścianę za sobą. Wziął parę oddechów i ponownie podszedł do Sashy.

[Sasha McLaren]

Gdy odchodził, ledwo pozwoliła się puścić. Była przerażona. Gdy tylko Audrey zaczęła odśpiewywać sto lat, przyłączyła się do niej. Miała nadzieję (może nieco egoistycznie, choć kto tam wie, co Jared chciał zrobić), że nie wie, że to ona jest solenizantką. Z olbrzymim strachem w oczach obserwowała, jak chłopak dzwoni. Sasha domyśliła się, gdzie. Gdy tylko wrócił, znów schowała się za nim, mocno zaciskając dłoń na jego ręce. Była zbyt poruszona, aby myśleć sensownie.

[Jared Neuss]

- Juliet kochanie jeszcze jedno słowo, a ty pierwsza dostaniesz kulką w łeb.! - krzyknął do blondynki ,która jak na razie znajdowała się w pewnej odległości od niego samego. Cóż nikt nie miał prawa go wyzywać, inaczej mówiąc jego zmysły w tej chwili w silny sposób zostały wyostrzone, pobudzone. Stan alkoholika przepadł, on czuł, że to wszystko sprawia mu cholerna radość, która tak napędza jego osobę. W tej samej chwili Summer zdołała wtrącić swoje trzy grosze, zupełnie nie potrzebnie...
- Szaleństwo? I o to właśnie chodzi moja droga kuzyneczko. - wycedził przez zęby ostatnie słowo, aby jeszcze bardziej podkreślić kim tak na prawdę była. Rodzina... Skąd ona się w ogóle wzięła?
- To co zebrało nam się teraz na zwierzenia, tak? Kto pierwszy? Audrey kochanie ty moje najdroższe, widzę cię, może ty? - zaczął jako pierwszy, a jego silne palce drażniły spust, który bardzo chętnie by uruchomił. Jeszcze troszeczkę...
- Widzę, że nie chcecie współpracować, ani się zabawić. Co to za impreza? Saszko, nie postarałaś się. Widzisz to rozczarowanie na twarzach twoich gości? - Jared pokiwał głową, tak, że jego czarna krzywka opadła na czoło przykrywając paskudnie przyciągające, błękitne oczy.
- To której pierwszej wpakować kulkę, co? Albo nie, poczekam jeszcze chwileczkę... Tak więc gramy w trudne pytania, Aydrey, czy ktoś zaczynajcie, nudzę się.!
- O Shane, bawisz się w bohatera, supermena, czy batmana? - cholerny sukinsyn, zadzwonił po policję. Cóż jeszcze jedna akcja, a jego już tu nie będzie.

[Blair Backfalls]

Juliet ... złe posunięcie, nawet ona słyszała ... potem telefon Shane'a ... jeszcze gorszy krok. Jared się wkurzył i to ostro.
Blair myśli przelatywały jak film w przyśpieszonym tempie. Puściła rękę Summer i cofnęła się o parę kroków własnym ciałem zasłaniając Audrey. To nie był dobry moment na kłótnie byłych ... oj nie.
Nie patrzyła na Jareda ani na lufę, która chwilowo była wymierzona w Audrey a potem znów w nią. Dopiero teraz spojrzała na niego czując że chyba popełniła błąd ruszają się z miejsca tak gwałtownie.

[Adam Florrick]

Cóż, jego stan można uznac jako... sparaliżowany. Nie miał zielonego pojęcia, co robić. Stał praktycznie nieruchomo, uważnie obserwując każdy ruch niespodziewanego gościa. Chciał pomóc Summer i Blair, jednak był świadomy tego, iż z uzbrojonym mężczyzną nie miał szans. Miał zamiar zadzwonić na policję, jednak gdy zauważył, iż Shane już to zrobił, zrezygnował z tego pomysłu.