[Audrey Hudson]

[REKLAMA]

[Ophelia Bissette]

Ofelia nadal leżała nieprzytomna i nie miała pojęcia o tym, że została zgwałcona, że ktoś ją uratował i że trafiła do szpitala. Może to i lepiej, że przez uderzenie w głowę straciła kontakt z rzeczywistością i nie musiała patrzeć na swojego oprawcę, to oszczędzi jej trochę traumy i paskudnych wspomnień.
Jej stan był stabilny, głowa zabandażowana, a lekarze nadal nie mogli stwierdzić jak nazywa się pacjentka, którą przyjęli. Nie miała przy sobie dokumentów, portfela, nawet komórki, żeby mogli zadzwonić do kogokolwiek z jej rodziny czy przyjaciół. Dodatkowo nie wiedzieli dlaczego młoda blondynka paradowała po Central Parku niemal naga. Pielęgniarki plotkowały cicho, że sama się o to prosiła i patrzyły znacząco na dziewczynę za każdym razem, kiedy przychodziły sprawdzić jej stan. A ona trwała w błogiej nieświadomości, nawet nie wiedząc co się z nią dzieje.

[Sasha McLaren]

Sasha zaraz po imprezie,a raczej krwawej jatce zorganizowanej z okazji urodzin Sashy, pojechała do szpitala. Zajęło jej to niewiele czasu, na pewno krócej niż dowiezienie ofiar do sal. Dlatego blondynka spacerowała zdenerwowana po korytarzu, koniecznie musiała się dowiedzieć, czy wszystko będzie okej z dziewczynami. Przypadkowo zajrzała do jednej z sal i zaniemówiła. Weszła powoli i usiadła na stołku postawionym przy łóżku-Ophelia...-szepneła widząc dziewczynę. Łzy jej naszły do oczu, bo czego, jak czego, ale emocji to miała już pod dostatkiem tego wieczora. Poprawiła kosmyk włosów dziewczyny wystający spod bandaży.-Czy wszyscy muszą padać jak muchy?-szepnęła poprawiając dziewczynie poduszkę.

[Ophelia Bissette]

Ofelia obudziła się już wcześniej, cała obokała. Jej stan był stabilny, a krótko po odzyskaniu przytomności wysłano do niej psychologa, który początkowo musiał wyjaśnić wszystko, co się stało, bo dziewczyna pamiętała tylko tyle, że wracała do domu przez CP, a za nią szła grupka mężczyzn. Wtedy film się urywał, jednak został odtworzony przez psycholog. To, co usłyszała Francuzka wbiło ją w fotel. Jedyne co zrobiła to podała swoje dane osobowe, nie chciała żeby kogokolwiek wzywano, nie chciała odpowiadać na żadne pytania ani rozmawiać.
Była najzwyczajniej w świecie przerażona tym co usłyszała, czuła się brudna, wykorzystana i najchętniej zakopałaby się w pościeli nie wychodząc stąd już więcej. Płakała kilka godzin w poduszkę, zanim któraś z pielęgniarek się nad nią nie zlitowała i nie dała leku, dzięki któremu spokojnie zasnęła, nadal z zaczerwienionymi oczami.
W pewnej chwili, jeszcze na pół śniąc, poczuła jak ktoś poprawia jej poduszkę i powoli otworzyła oczy.
- Sasha? - zapytała niepewnie, zastanawiając się czy to na pewno ona. W końcu nie prosiła żeby ją wzywano, nawet nie podała jej numeru telefonu czy nazwiska.

[Sasha McLaren]

Dziewczyna nie miała najmniejszego pojęcia co się stało z Ophelią, widziała tylko jak wygląda, a nie wyglądało to zbyt ciekawie.-Tak, to ja.-powiedziała niepewnie, w końcu były pokłócone, ale to chyba obowiązywało na czas normalnego życia, a teraz była sytuacja ekstremalna, niecodzienna.-Jak się czujesz?-zapytała próbując opanować drżenie głosu i łzy w oczach. Czterech znajomych w jednym dniu w szpitalu, na pewno nie z błahych powodów to nie było coś normalnego, a Sasha była delikatną dziewczyną. Co prawda w ostatnim czasie życie próbowało ją zahartować, ale musiała jeszcze pełnego kursu nie przejść, bo na prawdę ją to poruszyło.-Co się stało?-zapytała cicho, jakby bała się, tego co może usłyszeć.

[Ophelia Bissette]

Ba, nikt nie wiedział co się stało z Ofelią za wyjątkiem osób, które ją uratowały z rąk oprawców. I dobrze, bo blondynka nie chciała by ktokolwiek o tym wiedział. Przez te kilka godzin zdążył jej się włączyć sintrom ofiary - to moja wina. Nikt nie kazał jej opuszczać apartamentu Keitha w takim, a nie innym stroju, nikt nie kazał iść nocą po ciemnych ścieżkach CP...
- Dobrze - skłamała, starając się żeby zabrzmiało to wiarygodnie, chociaż łzy same cisnęły jej się do oczu, kiedy pomyślała co jej się przytrafiło. - Wracałam w nocy do domu, ktoś mnie napadł, uderzył w głowę - wymyśliła na poczekaniu, mając nadzieję, że Sasha jej uwierzy.

[Sasha McLaren]

Och, gdyby Sasha tylko wiedziała, że Keith pozwolił jej wyjść w takim stroju z mieszkania, pijanej Ofelce, chybaby został wykastrowany. Gołą rączką Sashy (no chyba, że jej siłą woli, by się nie babrać w krwi, której blondynka nie znosiła).-Och, Ophelia...-westchnęła gdy usłyszała te słowa. Nie do końca uwierzyła w to, że dziewczyna ma się dobrze, ale w to drugie uwierzyła. Bo czy osoba tak walcząca o prawdę, kłamałaby jej w żywe oczy? Swojej, bądź co bądź, przyjaciółce? -Potrzebujesz czegoś, powiadomić kogoś?-zapytała, bo nie sądziła, aby ktokolwiek wiedział o tym co się stało, choćby ze względu na to, że blondynka byłą ubrana w brzydką, szpitalną piżamkę, zamiast w swoją.

[Ophelia Bissette]

Oczywiście, że by kłamała. Ofiary gwałtu ukrywają prawdę niekiedy przez całe życie, a ofelkowej główce jak mantra brzmiało sama tego chciałaś, sama się o to prosiłaś, to twoja wina i miało jej to niszczyć psychikę wraz z zaufaniem do mężczyzn przez kolejne kilkadziesiąt lat.
Uśmiechnęła się ciepło do Sashy, robiąc dobrą minę do złej gry i delikatnie ścisnęła jej dłoń, dając tym samym znak, że ma się nie martwić.
- Nie, nie, moi rodzice już wiedzą, ale prosiłam żeby nie przyjeżdżali z Paryża, sama rozumiesz - skłamała po raz kolejny, bo przecież prosiła żeby nikt ich nie informował. Miała tylko nadzieję, że Sasha nie dorwie lekarza na korytarzu i nie wypyta go o stan Ofelii. - Co tutaj robisz?

[Sasha McLaren]

Oczywiście, że to zrobi, martwiła się stanem blondynki. Gdyby tylko nie była taka czuła, najpierw złożyłaby wizytę lekarzowi, a dopiero później porozmawiała z nią, ale ta jak na złość od razu się obudziła.-Eh...-westchnęła tylko. A Ofelka niech się przygotuje do smażenia się w piekle, lub na źródłach geotermalnych, będzie bliżej, za takie kłamstwa.-Jakby tu powiedzieć... moja impreza zrobiła się nad wyraz wystrzałowa-próbowała zażartować, choć tak na prawdę miała wielkie wyrzuty sumienia o to co się tam stało. Ktoś wredny mógłby zauważyć, że te osoby, które oberwały, to były osoby, z którymi Sasha miała na pieńku (chyba, że zdołał zaktalizować swoje dane i wiedział, że z dwiema już się pogodziła). Dodatkowo Ofelka, kolejna pokłócona z Sashą też tu leżała, więc domysły mogą być na prawdę różne. A fakt faktem, że blondynka jako jedna z niewielu nie znała napastnika, mimo że ten twierdził, że ją zna, albo chociaż coś nie coś o niej wie.

[Ophelia Bissette]

Kłamstewka były niewinne i na pewno nie skrzywdzą Sashy, więc Ofelka może posiedzi trochę w czyśćcu, a później wszystko będzie cacy.
- Wystrzałowa? - powtórzyła zdezorientowana za Sashą, dopiero teraz łącząc słowo impreza i moja. Urodziny Sashy! - Ojej, wszystkiego najlepszego, na śmierć zapomniałam! - powiedziała skruszona, powstrzymując się żeby nie uderzyć otwartą dłonią w czoło. - Zadzwoniłabym, ale zgubiłam telefon...
Cóż, to czy dziewczyny się pogodzą to jeszcze nic pewnego. Równie dobrze mogły tymczasowo zawiesić broń, choć żadnej wojny nie prowadziły.

[Sasha McLaren]

Jednak jest dość prawdopodobne, że ich stosunki staną się, cóż... bardziej przyjazne, niż są na tą chwilę.-Nie przejmuj się, nic się nie stało... ale dziękuję-stwierdziła. W końcu Ophelka oberwała w nocy, która zapewne była poprzednią nocą, bo wyglądała dość kiepsko i nawet NYGirl nie zdążyła o tym donieść, a ona lubi takie pikantne historyjki. Więc nic dziwnego, że osoba, która jest niekoniecznie przyjaźnie nastawiona, i leży po pobiciu w szpitalu, nie pamięta o urodzinach.-Tak, wystrzałowa. W dosłownym tego słowa znaczeniu. Blair, Summer i Audrey są tutaj...-powiedziała cicho, niepewnie.

[Ophelia Bissette]

Może nie zdążyła donieść, bo sama została ranna na imprezie? To by wszystko wyjaśniało, a NYG jest wśród nas...
Poza tym, nawet gdyby o tym doniosła, Ofelka nie zobaczyłaby ani notki o imprezie Sashy, ani najnowszej, o niej samej, bo nie miała jak tego odczytać.
- Mogłabyś jaśniej? - zapytała zmęczona, bo równie dobrze dziewczyny mogły dostać w oko korkiem od szampana. Nic dziwnego, że blondynka nie wpadła na pomysł, że jej przyjaciel wpadł na imprezę z bronią w ręku i postrzelił trzy osoby.

[Sasha McLaren]

Mówiłam o doniesieniu o pobiciu ofelki, chyba że to ona jest NYGirl, i nie miała jak tego zrobić ;>
-Jakiś znajomy dziewczyn wpadł, zrobił borutę i je wszystkie postrzelił-powiedziała chłodno, starając się opanować. Oczywiście, że było jej przykro i takie tam. Niech się panienka Bisette cieszy, że nie nazwała Jareda inaczej, bo miała już w główce taką ładną wiązankę przygotowaną dla niego, albo o nim. Mówiąc to, dodatkowo spuściła głowę, bo nie wiedziała jak się zachować. Po raz pierwszy na jej imprezie ktoś został postrzelony. Miała tylko nadzieję, że wszystkie dziewczyny wyjdą z tego, bez większego szwanku.

[Ophelia Bissette]

- Postrzelił?! - wyprostowała się nagle, a później jęknęła cicho. Oprócz okropnego bólu głowy, bolało też całe ciało, szczególnie partie od pasa w dół. - Ale... jak to, po prostu wszedł i jak gdyby nigdy nic zaczął strzelać? - zapytała, wpatrując się w nią z niedowierzaniem. Przecież to było niedorzeczne, strzelanina na imprezie urodzinowej... - Jak się czują dziewczyny?
Miała wielką ochotę wstać i samej się tego dowiedzieć, ale kiedy podjęła próbę podniesienia się, okazało się to bardzo złym pomysłem.

[Sasha McLaren]

-Leż spokojnie-powiedziała, pomagając sie ułożyć blondynce wygodnie na powrót.-Nie, wcześniej strzelił w głośniki i lampy, zaczął coś bełkotać, że to on jest gwiazdą wieczoru, a jak dziewczyny chciały go zatrzymać, w końcu je postrzelił... i uciekł-powiedziała, choć nie była do końca pewna, czy to tak było, emocje wzięły górę. Chyba jednak nie zafałszowała bardzo historii.-Nie wiem, jak z Summer i Blair, ale z nimi było dość źle... lepiej z Audrey. Czekam, aż będę mogła do nich zajrzeć-stwierdziła, bo taki był cel jej wizyty w szpitalu, o obecności Ofelki dowiedziała się przypadkiem.