[Audrey Hudson]

***

[REKLAMA]

[Ophelia Bissette]

- Sami? - powtórzyła za nim i pozwoliła się poprowadzić w kierunku szatni, nadal podtrzymując na sobie ręcznik i korzystając z tego, że kiedy Keith trzymał ją za ramiona, jej krok stał się stabilniejszy, choć na niewyraźnych ludzi nic poradzić nie mogła.
W końcu stanęła przed drzwiami do męskiej szatni i nacisnęła klamkę napierając na drzwi, co nic nie dało. Były zamknięte, a przynajmniej nie dały się popchnąć, więc odwróciła się przodem do Keitha, patrząc mu w twarz. - I co teraz?

[Keith Blackwell]

- Teraz moja droga, jak zwykle w tego typu sytuacjach, czas na prymitywny, ale jakże efektowny pokaz siły owocujący w jeszcze bardziej efektywny wandalizm. - wyjaśnił, znów uśmiechając się krótko i niewinnie, a potem odsunął blondynkę od drzwi, które następnie spróbował wyłamać kopniakiem. Za pierwszym razem nie wyszło, ale za drugim drzwi ustąpiły z przyjemnym dla ucha trzaskiem wyłamywanego z drewna zamka. Następnie pchnął lekko jedną ręką drzwi, za którymi zaprezentowało się wejście do szatni i gestem zaprosił Ophelię do środka z wypowiedzianym szarmanckim tonem 'panie przodem'.

[Ophelia Bissette]

Słysząc jego słowa zaśmiała się krótko i posłusznie odsunęła na bezpieczną odległość, obserwując jak Keith kopniakiem rozwala drzwi. I jak się teraz będą biedni chłopcy przebierać?
Kiedy gestem zaprosił ją do środka, dygnęła teatralnie, co wyszło jej dosyć chwiejnie i nie tak zgrabnie jak powinno, a potem weszła do środka, rozglądając się po pomieszczeniu i obserwując pozamykane szafki, a także ławki, na których ktoś mógł porzucić jakąś część garderoby.
- W razie potrzeby szafkę też tak rozwalisz? - zapytała blondyna, odwracając się w jego stronę z uśmiechem.

[Keith Blackwell]

Keith podejrzewał, że ci biedni chłopcy bardzo by się ucieszyli, gdyby w wyniku rozwalenia ich szatni musieli się przebierać w szatni damskiej, razem z dziewczynami oczywiście. Może nawet w podziękowaniu przysłaliby mu butelkę czegoś dobrego, kto wie. Wszedł za Ophelią do szatni, niespecjalnie zainteresowanym wzrokiem wodząc po pomieszczeniu. Spojrzeniem powrócił do blondynki dopiero kiedy ta odwróciła się do niego.
- Jasne, jeśli tylko... - ale nie dane było mu skończyć, bo rozległ się przeszywający dźwięk alarmu przeciwpożarowego. Spojrzał się za siebie, gdzie zza uchylonych drzwi było widać, co dzieje się na basenie, niektórzy ludzie zaczęli uciekać do wyjścia, aczkolwiek spora część imprezowiczów była na tyle naćpana, że nawet nie słyszała alarmu. Gdzieś w tłumie dostrzegł Szarlotkę i Dane;a znikających właśnie za drzwiami basenu.
- Jeśli nie chcesz przekonać się jak to jest siedzieć półnago, przy okazji będąc najebną, na komisariacie chyba powinnaś szybko znaleźć jakąś koszulkę i pozwolić mi się uratować. - powiedział spokojnym, może nawet nieco rozbawionym tonem powracając spojrzeniem do Ophelii.

[Ophelia Bissette]

Z kolei Ofelka nie byłaby zachwycona tym, że przebierałaby się w towarzystwie facetów. Gdyby tylko oni mieli się przebierać - proszę bardzo, ale ona zostanie w ubraniu.
Usłyszała alarm w tym samym momencie co Keith i zmarszczyła brwi, nie do końca rozumiejąc o co tutaj chodzi. Po chwili przetrawiła jego kolejne słowa i w szybkim - na miarę swoich możliwości - tempie znalazła męską, szarą koszulkę porzuconą na pastwę losu i pachnącą niezbyt przekonująco. Skrzywiła się tylko i wciągnęła ją przez głowę akurat w momencie, kiedy zraszacze znajdujące się na suficie pozwoliły wodzie lać się na podłogę szatni. Pisnęła tylko i szybko wciągnęła całą koszulkę, porzucając ręcznik na ziemi i stanęła obok Keitha.
- Pozwalam - stwierdziła jeszcze nim chwyciła go za dłoń i wyciągnęła z szatni, potykając się o własne nogi.