[Sasha McLaren]

-Ophelia, spokojnie!-powiedziała, bo nie chciała robić tego z wielkiej afery. Już nie była tego taka pewna.-Słucham, dlaczego według ciebie nie powinnam była wyjeżdżać...-powiedziała niepewnie, wciąż się jeszcze wahając. Teraz już nie była pewna tej decyzji, więc mogła spokojnie wysłuchać wszystkich za i przeciw. Sasha także nie wiedziała, co mogło skłonić Neithara do reakcji niemal takiej jaka padła od Ophelii. O tym, jak Lily się zachowa, wolała nawet nie myśleć.

[REKLAMA]

[Ophelia Bissette]

- Bo nie możesz mnie zostawić? - zasugerowała niczym małe dziecko, które potrzebuje opieki. - Bo bardzo cię potrzebuję, akurat teraz? Bo są tutaj ludzie, którym naprawdę na tobie zależy i nie chcieliby żebyś wyjeżdżała?
Popatrzyła na przyjaciółkę ciepło i wyciągnęła ręce, żeby uścisnąć dłonie Sashy.
- Wiesz, że damy radę przez to wszystko przejść. Razem.

[Sasha McLaren]

-Spokojnie, skarbie-powiedziała, wstając z krzesła i podeszła do blondynki i ją przytuliła.-Nie zamierzałam cię zostawić dopóki nie wydobrzejesz w pełni.-powiedziała delikatnie.-Wiem, że są ludzie, którym by mnie brakowało, ale tam też są tacy ludzie...-powiedziała, bo tęskniła za swoimi znajomymi.-Wiem, że to jest do przezwyciężenia. Teraz, z Tobą będzie mi zdecydowanie łatwiej, ale wtedy? Wtedy jedyne na co mogłam liczyć, to była litość ze strony Neithara-szepnęła, z trudem panując nad łzami, które zaczęły jej się zbierać w oczach.

[Ophelia Bissette]

- Ale w końcu mnie zostawisz - zauważyła, tym razem przybierając pozę naburmuszonego dziecka, choć mimo to przytuliła do siebie Sashę. - Zrozum, że już nie ma wtedy. Nie liczy się to, co było. Teraz jestem z tobą i możesz na mnie liczyć zawsze, rozumiesz? Niezależnie od tego czy jest środek nocy, niezależnie gdzie jestem, z kim jestem i co robię.

[Sasha McLaren]

-Będziesz żałować tych słów, obiecuję-zaśmiała się. pociągnęła nosem i postarała się, aby jej głos zabrzmiał nieco pewniej. -To wiele dla mnie znaczy-uśmiechnęła się. Na prawdę tak było i stawiało w zupełnie innej sytuacji.-Obiecuję że jeszcze raz to wszystko doskonale przemyślę...-powiedziała, odsuwając się nieco od dziewczyny, aby spojrzeć w oczy blondynki, aby ta wiedziała, że to całkowicie stuprocentowa prawda.

[Ophelia Bissette]

- To się jeszcze okaże - rzuciła dość wesoło. - Gdybyś podjęła złą decyzję, zamknę cię w łazience, też mi problem - dodała jeszcze żeby rozładować nieco atmosferę.
Wytarła z policzków Sashy łzy i jeszcze raz przytuliła ją bardzo mocno do siebie
- A teraz przestań już płakać, naczynia same się nie pozmywają!

[Sasha McLaren]

-Zrobię, co w mojej mocy-zaśmiała się i zrobiła duże oczy. Zamknać w łazience? Cóż za perfidia! Przytuliła dziewczynę mocno, po czym zerknęła na talerze-Mam zmywarkę, zołzo-zażartowało, bo przecież jasne było, że istnieje coś takiego i to na pewno znajdowało się w mieszkaniu Sashy. Wytarła łzy rękami, po czym zabrała się się za składanie naczyń do maszyny.

[Ophelia Bissette]

- Człowiek gotuje ci kolację, a ty się tak odwdzięczasz?! - powiedziała ze śmiechem, kiedy została nazwana zołzą. Sama po chwili wstała, dolewając sobie jeszcze trochę wody do szklanki. Nagle sobie coś przypomniała. - Nie wspominałam ci jeszcze, ale w zamian za naukę samoobrony, nauczę Shane'a tańczyć. Myślisz, że powinnam zacząć od jakiegoś wyjątkowo niemęskiego tańca?

[Sasha McLaren]

-No co, nie dobre było-wystawiła język Ophelii, choć oczywiście bardzo jej to spaghetti smakowało. Zwinnie pochowała naczynia i garnki do zmywarki, po czym wróciła na krzesło. Myśl o tańczącym Shane'ie wyjątkowo ją ucieszyła, tak się składało, że chyba już go kiedyś widziała tańczącego. Musiał być wtedy pijany, ale wyglądał obłędnie zabawnie.-Myślę, że wystarczy, że załatwisz mu rajstopki, a i przy hip hopie będzie niezbyt męski-zachichotała. Była w tym momencie na prawdę szczęśliwa i zadowolona z życia, nie bała się tego przyznać. Bała się jednak, że zaraz coś się zniszczy.


/karaluchy pod poduchy!

[Ophelia Bissette]

Otworzyła usta z oburzenia, choć tak naprawdę była rozbawiona.
- Niedobre?! - powtórzyła za nią. - Okej, więcej nic ci nie ugotuję, proszę bardzo!
Mówiła to z szerokim uśmiechem, więc istniały naprawdę marne szanse, że Sasha weźmie to na serio.
- Zastrzegł sobie, że nie chce stroju do baletu - powiedziała i westchnęła teatralnie, jakby nic nie mogła na to poradzić i bardzo z tego powodu cierpiała. - I niestety, znam się tylko na tańcach towarzyskich, w hip-hopie mu nie pomogę.

[Sasha McLaren]

-Jak mogłaś pozwolić na to, że coś takiego sobie zastrzegł?! Zawiodłaś mnie-zaśmiała się, coć nie koniecznie paliła się do zobaczenia Shane'a w stroju baletnicy, była przekonana, że wyglądałoby to co najmniej śmiesznie.-Nie znam się na tańcach, nie wiem jakie inne oprócz kankana są babskie-stwierdziła, próbując jednak wytężyć umysł i coś wymyślić.

[Ophelia Bissette]

- Uprzedził mnie - powiedziała ze śmiechem, po chwili chichocząc jeszcze głośniej. - Nie, darujmy mu kankana, proszę! Na początek wezmę coś nieskomplikowanego, w miarę wolnego, w końcu nie przygotuję go do turnieju tanecznego, tylko chcę żeby nie siał terroru na parkiecie - uśmiechnęła się do Sashy.

[Sasha McLaren]

-Jak sobie chcesz-mruknęła. Tak na prawdę w pełni zgadzała się z dziewczyną, bo Shane niczym im nie podpadł. Z resztą, to miało być podziękowanie, nie kara. -Chyba kojarzę go tańczącego, więc mogę powiedzieć, że czeka cię masa roboty...-powiedziała niewinnie, tym razem starając się nie nabijać z chłopaka. Nie jego wina, że był beztalenciem? To zwykły wypadek, umiał za to inne rzeczy, w których był bardzo dobry.-Hej, Ophelka. Co powiesz na to, żeby się do mnie wprowadzić na stałe?-wypaliła ni z tego ni z owego.-Wiem, że szukałaś współlokatorki... -przypomniała jej.

[Ophelia Bissette]

- Nie przesadzaj, nie będzie aż tak źle - powiedziała wesoło, bo naprawdę nie wierzyła w żadne tragiczne przypadki. Shane z pewnością potrafił tańczyć, tylko myślał nie o tym, o czym powinien. A przecież w tańcu chodzi o to żeby czuć, a nie myśleć.
Słysząc jej dalsze słowa, uśmiechnęła się pod nosem. - Że niby z tobą?! - powiedziała krzywiąc się teatralnie. - No nie wiem, gardzisz moimi umiejętnościami kulinarnymi...

[Sasha McLaren]

-Przemęczę się. Lubię fakt, że nie jestem sama w domu, a ty jesteś taka śmieszna, że mnie zawsze rozbawisz...-uśmiechnęła się do dziewczyny-To znaczy, zabawna! To miałam na myśli!-roześmiała się, jakby wcale nie specjalnie pomyliła słowa o podobnym znaczeniu.-Myślę, że to dobra propozycja, ale jak nie chcesz...-powiedziała, jakby się obrażała. Przecież odpowiedź na takie pytanie jest tylko jednak "JASNE!" a nie, jakieś drzewka decyzyjne, rozważanie plusów i minusów..