[Sasha McLaren]

[REKLAMA]

[Sasha McLaren]

Tak cicho, jak tylko Sasha umiała, weszła do mieszkania, a potem do swojej sypialni. Na prawdę nie chciała zwracać na siebie uwagi, nie po tym co się dziś przydarzyło. Gdy weszła do pokoju, otrzymała powiadomienie, że ma nowego maila. Przeczytała to i zrobiło się jej jeszcze bardziej głupio. Nie myśląc wiele, położyła się spać.

[Sasha McLaren]

Sasha została zagoniona do łóżka, więc skierowała się do swojej sypialni. Ubrała się w jakieś wygodne ubranie, po czym położyła się do łóżka. Oprócz lekkiego osłabienia czuła się na prawdę nieźle, więc nie położyła się spać, bo było wcześniej i nie mogłaby zasnąć. Włączyła telewizor i ściszyła go, po czym sięgnęła po jedno z pisemek o modzie, których miała całe mnóstwo w stosie przy szafeczce nocnej.

[Sasha McLaren]

Po przejażdżce taksówką, która dla panienki McLaren trwała wieki, ta wylądowała w swoim mieszkaniu wraz z Ophelią. Dziewczyna pierwsze co zrobiła, a właściwie, jedyne co zrobiła, to skierowała się do swojego pokoju, gdzie nie rozbierając się nawet z odzienia wierzchniego, rzuciła się na łóżko.
Była zagubiona do tego stopnia, że nie wiedziała, że wypadałoby się rozebrać, wtedy byłoby znacznie wygodniej. Dziewczyna miała na prawdę wiele do przemyślenia, ale na razie jej mózg tylko panikował, nie pozwalając jej pomyśleć jasno.

[Ophelia Bissette]

oesu, zapomniałam o ciężarnej! ;x

Ofelka nawet nie zdążyła dobitnie zaznaczyć, że Shane jest zajęty, bo Sasha zaraz wyprowadziła je z mieszkania, ale w końcu skupiła się całkowicie na przyjaciółce. Teraz nie było czasu na scenki zazdrości.
Blondynka rzuciła swoją torebkę na kanapę, gdzie po chwili wylądował również płaszcz, a później zaparzyła jej melisę, która choć trochę powinna uspokoić dziewczynę. Weszła do sypialni Sashy i odstawiła kubek na stolik, siadając na brzegu łóżka i gładząc dziewczynę po ramieniu. Nie wiedziała co ma w tej sytuacji powiedzieć.

[Sasha McLaren]

Choć normalnie Sasha nie znosiła okazywać słabości, dziś nie zwracała na to najmniejszej uwagi. Leżała przytulając do siebie poduszkę, a jej oczy tępo patrzyły się w ścianę. Jeśli Ophelia nie wiedziała co powiedzieć, było jasne, że Sasha też nie miała pojęcia. Średnio zarejestrowała pojawienie się dziewczyny w pokoju, do momentu, aż nie poczuła, że ta gładzi ją po ramieniu. Było w tym coś kojącego, ale niewiele pomagało, bo Sasha była w strasznej rozsypce. Po chwili uniosła się, przetarła rękami oczy, po czym wstała, idąc do garderoby, skąd przytaszczyła dwie walizki. Położyła je na podłodze i pochyliła się, aby je otworzyć. Jednak gdy tylko kucnęła, złapał ją nowy atak płaczu.

[Ophelia Bissette]

Ofelia naprawdę chciała coś zrobić, coś powiedzieć, ale nigdy nie znalazła się w takiej sytuacji. Wszystko będzie dobrze było takie bezosobowe i wyświechtane, zresztą wątpiła by podziałało na przyjaciółkę.
Popatrzyła zdezorientowana na Sashę, która nagle wstała, i podążyła za nią spojrzeniem. Nie spodobało jej się to, że po chwili przyniosła ze sobą walizki, bo doskonale wiedziała, że to oznacza chęć wyjazdu do LA.
- Sasha... - zaraz wstała widząc jak przyjaciółka płacze i uklęknęła obok niej, mocno do siebie przytulając. - Ciąża to nie jest koniec świata, dobrze o tym wiesz. A Victor musi się o niej dowiedzieć, nie możesz po prostu wyjechać.

[Sasha McLaren]

Sasha spojrzała na nią, przez łzy-Nie mogę? Właśnie, że mogę i to zrobię.-powiedziała słabo. Chciała brzmieć przekonująco, ale chyba coś średnio jej to wychodziło. Przykryła twarz dłońmi, rozmazując swój makijaż już niemal po całej twarzy. Nie koniec świata? Dla Sashy to był koniec świata. Koniec ze studiami, koniec ze stażem, koniec z nowo rozpoczętym związkiem... Początek dorosłego życia, którego wcale nie chciała. Oczywiście, nie zarzekała się nigdy, że w życiu nie będzie chciała mieć dziecka, ale to miało być po tym, jak wypracuje sobie pozycję w jakiejś fajnej pracy, pozna świetnego faceta, z którym wezmą ślub, nie wcześniej.

[Ophelia Bissette]

Przynajmniej poznała świetnego faceta 8)
- Nie, nie możesz. Skoro już postanowiłaś, że chcesz być z Neitharem, a on postanowił to samo, nie możesz zniknąć bez słowa. Nie wspominając o tym, że chcesz zniknąć też z jego dzieckiem - powiedziała, bo to nie było rozsądne, jednak nie karciła jej w tym momencie. Dziewczyna musiała ochłonąć, teraz działała pod wpływem chwili. - Jeśli ty mu nie powiesz, że jesteś w ciąży, ja to zrobię - oświadczyła pewnym głosem po chwili ciszy.
Poza tym, ciąża nie musiała oznaczać końca studiów, w końcu nie była na kierunku farmaceutycznym gdzie dziwne opary w czasie doświadczeń mogłyby jej zaszkodzić.

[Sasha McLaren]

Sasha podniosła się i w nieco buntowniczym stylu podeszła do szafy i zaczęła wyjmować z niej rzeczy i wrzucać je do walizek. Dokładnie tak, jakby chciała pokazać Ophelii, że ta się myli. Do Sashy nie dochodziły te argumenty. Dziecko było jej i ona się musiała tym zająć. Victora to był może plemnik, nic więcej.
-Jak nie ty, to się dowie od NYGirl, kiepska próba-mruknęła, wrzucając następne rzeczy, nawet nie zastanawiając się, co trafia w jej ręce.
Owszem, nie studiowała farmacji, ale jak będzie w zaawansowanej ciąży to nie będzie mogła chodzić na zajęcia, a potem nie będzie mogła chodzić, ze względu na dziecko. Samotny rodzic jakoś nie ma komu zostawić dziecka...

[Ophelia Bissette]

Ofelia postanowiła zachować swój stoicki spokój. I jeśli Sasha nie chciała słuchać, kiedy mówiła po dobroci, Ofelia mogła użyć nieco innych słów.
- Skoro przez NYGirl chcesz oznajmić mu, że jesteś w ciąży, to proszę bardzo. Podejście godne przyszłej matki, niewątpliwie - powiedziała dość chłodno, taksując przy tym spojrzeniem ubrania wrzucane do walizki. - Zatem zrobisz tak: wyjedziesz, zamieszkasz z rodzicami, urodzisz dziecko, a kiedy nauczy się mówić i zapyta gdzie jest tata, powiesz, że kupiłaś je na ebay'u i tatusia nie ma. Victor będzie żył w NY i ułoży sobie w końcu życie z inną kobietą, a ty będziesz cierpiała, bo coś do niego czujesz, będziesz cierpiała, bo dziecko codziennie będzie ci o nim przypominało. I w końcu będziesz cierpiała, że właśnie w tej chwili zdecydowałaś się wyjechać z niepozałatwianymi sprawami, jak tchórz.
Wiedziała, że trochę się zagalopowała, ale chyba tylko takim sposobem mogła dojść do dziewczyny.

[Sasha McLaren]

Te słowa na prawdę zabolały Sashę. Nie takich słów spodziewała się usłyszeć od Ophelii. Od jedynej osoby na której w tej chwili mogła polegać.-Faktycznie, wolę powiedzieć mu, ten mnie oceni tak jak oceni, powie że się puszczam i że to nie jest jego dziecko i będę żyła długo i szczęśliwie!-wykrzyczała wprost w twarz Ophelii. Tak widziała tą sytuację i nie mogła go za to winić. Sasha zrobiła wielki błąd nie zabezpieczając się odpowiednio. Po tym, jak spotykała się z nim przez tak krótki czas, nie mogła spodziewać się, że będzie zachwycony, jak go poinformuje że ma w brzuchu Neithara juniora.

[Ophelia Bissette]

Ofelia wiedziała, że skoro normalne słowa nie działały, terapia szokowa - która musiała trochę zaboleć - musi ją choć trochę poruszyć. I nie pomyliła się.
- Myślisz, że w jego odczuciu sprawiasz wrażenie osoby, która się puszcza? - zapytała z powątpiewaniem. - Że wiązałby się z kimś, o kim miałby taką opinię?
Bądźmy szczerzy, Sasha była ostatnią osobą, o której można by powiedzieć, że się puszcza. A gdyby Naithar odważył się coś takiego choćby insynuować, Bissette chyba zdusiłaby w sobie swój lęk przed facetami i osobiście go wykastrowała.

[Sasha McLaren]

Sasha także nie uważała, że się puszcza, ale co pomyśli Neithar, Bóg jeden wie (no dobra, nie on jeden). Mógł w napadzie złości powiedzieć różne, różniste przykre rzeczy na temat Sashy.
Nawet jeśli tak nie sądził, a wymsknęło mu się, na pewno by to zraniło Sashę i ta nie zapomniałaby mu tego szybko. Cholernie bała się odrzucenia i chyba wolała wiedzieć, że sama zadecydowała, że będzie samotnie wychowywać to dziecko, niż ktokolwiek inny miałby zadecydować za nią.

[Ophelia Bissette]

Owszem, mógł. I Ofelia doskonale rozumiała, że Sasha boi się odrzucenia, ale uznawała zasadę mówiącą, że lepiej żałować czegoś, co się zrobiło, niż czegoś, czego się nie zrobiło. Właśnie dlatego powinna przyznać się Victorowi, tym bardziej, że nie był facetem w jej wieku. Był dojrzały, miał stałą pracę i zupełnie inne poglądy na życie niż ludzie zbliżeni do jej wieku. Choćby z tego powodu powinna dać mu choćby szansę i na tyle być w porządku, żeby samej oznajmić, że spodziewa się jego dziecka.