[Audrey Hudson]

[REKLAMA]

[Ophelia Bissette]

Ofelia nie pojawiła się na balu z jednego, prostego powodu. Mając do wyboru spędzenie czasu, co prawda w gronie znajomych, ale najpewniej odrobinę się nudząc, natychmiast zdecydowała, że woli ten czas poświęcić rodzicom. Spakowała się i poleciała do Paryża jeszcze wcześnie rano, nim śnieg zaczął sypać. I bardzo dobrze, bo jak się okazało, późniejsze loty zostały odwołane.
Następnego dnia wsiadła do paryskiej taksówki, która odwiozła ją na lotnisko i tym sposobem zawitała w Sun Valley.
Nie przejmowała się za bardzo tym, że nie ma jeszcze jej przyjaciół, bo właśnie rozmawiała po francusku z matką, siedząc wygodnie na kanapie z kubkiem gorącej czekolady w dłoni. Najwyraźniej jeden dzień nie wystarczył rodzicielce żeby opowiedzieć o wszystkim, o czym chciała powiedzieć, ale Ofelka nie była tym faktem specjalnie zaskoczona, w końcu nie rozmawiały tak często, jakby tego chciała.

[Sasha McLaren]

Sashy udało się złapać jakiś samolot, dzięki któremu znalazła się tam, gdzie sporo jej znajomych miało być również. Z wielką walizką weszła do domu, który wyglądał co najmniej bosko. Zostawiła ją w progu, bo nei wiedziała jak z pokojami, a ona go nie potrzebowała na razie. Zdjęła wełnianą czapkę i kurtkę, po czym rzucił to na torbę i udała się na sofę, gdzie usiadła, wkładając do uszu słuchawki od iPoda, gdzie leciała jej ulubiona muzyka. Chwyciła jakąś gazetę ze stolika i zaczęłą ją przeglądać, nie zastanawiając się na razie gdzie są wszyscy. Mogli być w każdym miejscu tego miasteczka, a Sasha była tu po raz pierwszy, więc miałaby małe szanse kogokolwiek znaleźć.

[Ophelia Bissette]

Ofelka już od jakiegoś czasu nie rozmawiała z matką, tylko skupiała się na czytaniu książki, która - prawdę mówiąc - była przeraźliwie nudna i z minuty na minutę powodowała większą senność u blondynki.
Kiedy ostawiała na stolik kubek po czekoladzie, omiotła spojrzeniem ludzi gromadzących się w salonie i napotkała znajomą twarz, uśmiechając się na ten widok pod nosem. Wstała, odrzucając na bok książkę i usiadła obok Sashy, wyciągając jej jedną słuchawkę z ucha.
- Udawanie, że mnie nie znasz to zły pomysł, moja droga - powiedziała uśmiechając się wesoło do koleżanki.

[Sasha McLaren]

-O, Ophelia-uśmiechnęła się i odłożyła gazetę na bok oraz wyjęła drugą słuchawkę.-Nie zauważyłam cię, wybacz. Jestem rozkojarzona po locie-wytłumaczyła się, choć doskonale zdawała sobie sprawę z tego, że blondynka nie będzie się na nią gniewać.-Jak tam święta?-zapytała, bo wiedziała, czemu dziewczyny nie było na balu. Sama zastanawiała się czy nie pójść w ślady przyjaciółki i ten jeden dzień spędzić z rodziną, ale jej matka stwierdziła, że lepiej niech się bawi, a wpadnie w jakiś inny dzień.

[Ophelia Bissette]

- No tak, w końcu siedziałam naprzeciwko ciebie, ale zapomniałam, że stapiam się z kanapą - westchnęła teatralnie i podkuliła pod siebie nogi, zerkając przelotnie na jakiegoś mężczyznę, który szedł za oknem. - Świetnie, miło było spędzić ten dzień z rodzicami. A jak bal? Ominęło mnie coś ciekawego?
Ofelia nie była osobą, która czyta, czy interesuje się plotkami anonimowych osób, które szukają dziury w całym i tanich sensacji, w związku z tym, była informowana przez swoich przyjaciół czy znajomych o tym, co się działo w czasie większych wydarzeń towarzyskich, które ją omijały.

[Sasha McLaren]

-Bal jak bal.-wzruszyła ramionami. W sumie, jako przyjaciółka powinna powiedzieć Ophelii o tym, że spędziła noc w łóżku Keitha, choć doskonale wiedziała, że to nie będzie mądry pomysł.-W sumie wyszłam wcześnie. Znasz moje dobre serce. Keith się spił i odprowadziłam go do jego mieszkania-powiedziała, przyglądając się swoim paznokciom, które były jeszcze w doskonałym stanie.-I nie myśl, że coś między nami było!-powiedziała wyraźnie, nie chcąc, aby blondynka coś sobie pomyślała. W sumie powoli mogła jej zacząć przyznawać rację w osądzie chłopaka, lecz nie była pewna niczego w tym momencie.

[Ophelia Bissette]

Słysząc, co mówi jej przyjaciółka, wcale nie pochwalała jej pomysłu. Jednak nie należała do osób, które robiłyby z tego powodu wielką tragedię i dawały wykład. W końcu Sasha ma swój rozumek, a Ofelia może jej tylko radzić, ostateczny wybór nie należy do niej/
- Keith się spił i mnie to ominęło? Jej, a mogłabym go wtedy wepchnąć pod taksówkę! - rzuciła żartobliwie, po chwili nieco poważniejąc i patrząc uważnie na Sashę. - Wiesz, że altruizm to nie jest korzystna postawa na życie, prawda? Szczególnie w przypadku facetów takich jak Blackwell.
Uniosła nieznacznie kąciki ust, kiedy Sasha stanowczo oświadczyła, że wczorajszego wieczora absolutnie nic się nie stało.
- To świetnie, bo on pewnie chciałby, żeby doszło.

[Sasha McLaren]

-On myśli, że tak było-zachichotała, nie wiedząc czemu. Nie była pewna, czy to ten fakt ją rozbawił, czy może po prostu naiwność chłopaka, który nie jest w stanie pilnować swojego interesu i komentarz Ophelii, że mogła go wepchnąć pod samochód.-Myślę, że pijaną wersję Keitha byś polubiła. Jest zdecydowanie fajniejszy niż na trzeźwo-mruknęła, bo wciąż siedziała w niej złość za to, jak dała się potraktować z rana. I nie miała zamiaru łagodzić tego wizją kaca, zaskoczenia czy czegokolwiek. Zdjęła botki ze stóp i usiadła po turecku, próbując się nieco bardziej rozluźnić.

[Ophelia Bissette]

Słysząc kolejne słowa Sashy, uniosła do góry brew i uśmiechnęła się szeroko.
- Coraz bardziej cię lubię, wiesz? - powiedziała rozbawiona, zastanawiając się co też by zrobił biedny Keith gdyby tylko się dowiedział, że niegroźna Saszka wykiwała takiego weterana co on. Ofelka koniecznie musi to nagrać.
- Jeśli tylko po pijaku zasypia jak dziecko, albo przynajmniej nic nie mówi, to mogłabym się nawet z nim zaprzyjaźnić, serio. Jednak na dzień dzisiejszy, z okazji świąt, chętnie wykupiłabym mu bilet w jedną stronę na Grenlandię. Co ty na to? Będzie mógł podrywać foczki... dosłownie.

[Sasha McLaren]

-Jest małomówny i wykonuje polecenia-powiedziała, jakby zachwalała jakiś produkt w TV Markecie. Na komentarz o foczkach roześmiała się nieco histerycznie, ale ta gra słów strasznie jej się spodobała.-Nie, nie kupuj mu tego prezentu. Przyda się tu jeszcze-stwierdziła, może nieco zdradzając się, że to, że zachował się jak stuprocentowy drań, nie wybiło jej niczego z głowy. Serca, przepraszam, bo ona doskonale zdawała sobie sprawę, że to nie jest odpowiednia osoba do lokowania uczuć. Dziwiła się także, czemu próbuje być trochę wredna względem niego, w końcu taka nie była na co dzień, może nawet miała lekkie wyrzuty sumienia?

[Ophelia Bissette]

- No, proszę, jak dziecko - stwierdziła z uznaniem blondynka. Teraz już wiedziała, że kiedy wpadnie na Keitha, najlepszym sposobem żeby go znieść, będzie po prostu upić mężczyznę, a nie planować morderstwo.
- Co znaczy, że ci się podoba - oświadczyła Ofelia, na wzmiankę, że Blackwell może się jeszcze przyda. Bo co innego mogła wywnioskować? - To może tobie sprawię taki prezent, żeby ci przeszło, hm? Posiedzisz w igloo tydzień, czy dwa...

[Sasha McLaren]

-Bissette, przywołuję cię do porządku-powiedziała oburzona. Może i jej się podobał, ale to nie powód aby ją od razu na Grenlandię wysyłać. Dla dziewczyny, która wychowała się w upale już taka zima jak w NYC jest cieżka.
-Przepraszam bardzo, siedzisz przy osobie, która utarła nosa Blackwellowi, trochę szacunku się należy!-udała oburzenie, w końcu jeszcze chwilę wcześniej Sashka została pochwalona za to co zrobiła. Nie, wcale nie kojarzy mi się spór G i L o T xd swoją drogą żaluję, że tego nie dokończyłyśmy ;<

[Ophelia Bissette]

Ofelia uśmiechnęła się w odpowiedzi, kręcąc przy tym nieznacznie głową.
- Szacunek będzie, jeśli zachowasz poziom i nie przekroczycie pewnej bariery dotykowej. Tak, pocałunki też nie wchodzą w grę - popatrzyła uważnie na Sashę, zupełnie nie zdając sobie sprawy z tego, że owa granica została przekroczona, bo przecież tym faktem już się panienka McLaren nie pochwaliła!
My tam dużo rzeczy nie dokończyłyśmy ;C A ja planowałam krzywdę T. zrobić, miałam pomysł na S. i puf, nie ma.

[Sasha McLaren]

Sasha już nie wiedziała jak ma się zachować. Przecież nie będzie grać na dwa fronty, bo to się na niej odbije z czkawką. Postanowiła porzucić temat, nie odpowiadając już na słowa swojej przyjaciółki. Gdy ta powiedziała o całowaniu, Sasha zrobiła minę aniołka, bo co jak co, ale pocałunki były na prawdę przyjemne. Z chęcią by je powtórzyła, ale wolała ten fakt zachować dla siebie samej.
/zw 10 minut ;d