[Jay Fitzgerald]

-Przepraszam w takim razie,więcej tak nie powiem, hm?-zapytał trącając swoim nosem jej mały, uroczy nosek. Widział ten nieznaczny ruch jej głową, jakby chciała się otrząsnąć z jakiejś myśli. Okej, Jay był aktorem i mógł w każdej chwili pokazać jakąś stronę samego siebie, ale mówił szczerze... no może wciąż miał ochotę ją przelecieć, ale na prawdę lubił tą dziewczynę, więc nie manipulował nią wcale, a wcale.-Wierz mi, nie często przepraszam dziewczyny, zwłaszcza te, które mnie biją-uśmiechnął się, zwalniając uścisk, teraz tylko delikatnie trzymając dziewczynę za nadgarstek.

[REKLAMA]

[Sasha McLaren]

Jakoś Policjanci na koniach i koniarze z Central Parku sobie radzili z ogierami i klaczami, także mógłby chłopiec od nich pożyczyć rumaka na chwilę, ale nie, Sasha nie chciała-No, dalej...-zaczęła po cichu kibicować Lily i Jayowi, chcąc jednak, aby chociaż jej wyszło z chłopakiem. Był przystojny, czyli nadawał się na chłopaka. Z resztą, nie musieli się od razu żenić, niech Lily ma jakąś uciechę z życia.

[Ophelia Bissette]

Ale policjanci to policjanci, nie jakiś Romeo wyrwany rodem z dramatu Shakespeare'a.
Ofelka niecierpliwie zaczęła stukać palcami o blat stołu, bo jak na razie to żadne się nie kwapiło do pocałunku, a czar mógł prysnąć w każdej chwili, jeszcze ktoś wpadnie na Lilkę, kontakt wzrokowy się urwie i bańka pryśnie, a co wtedy?

[Lilly Morgan]

Kiedy trącił jej nos swoim nosem, zmarszczyła go lekko, co wyglądało niesamowicie uroczo. A gdy ja przeprosił uniosła jedną brew do góry w geście zdziwienia.
- Ty mówisz serio? Jej... Jeszcze nie słyszałam, żebyś kogokolwiek przepraszał. - powiedziała z szeroko otwartymi oczami. Może trochę przegięła z tym policzkiem? Typowe dla Lilly było to, że po wielkiej burzy natychmiast następowała cisza. Tak było i tym razem. Kiedy wypuścił ją z objęć trochę się rozczarowała, ale nie pokazała tego po sobie.

[Sasha McLaren]

Wtedy niewiadomoco, bo nawet nie ustaliły o co idzie ten ich cały zakład.-Teraz zachowujemy się jak staruszki przed telewizorem oglądające Modę na Sukces-powiedziała zdegustowana, bo właśnie zdała sobie sprawę z tego, jak bardzo żałosne jest ich zachowanie. Jedyną dobrą stroną było to, że dzięki temu miały rozrywkę!

[Ophelia Bissette]

- Z deszczu pod rynnę, w Sun Valley byłam szesnastolatką, teraz jestem staruszką. Tylko średni wiek mi gdzieś umknął - stwierdziła rozbawiona i przestała stukać palcami o blat. Niestety, nic nie mogły poradzić na to, że na imprezie było tak niewiele atrakcji i ich znajomych.

[Sasha McLaren]

-Z chęcią zaobserwowałabym dalsze losy Lily i jej chłoptasia, ale chyba będę się zbierać. Mam jutro dużo spraw do załatwienia-zaśmiała się, bo rozmawiały o tym wcześniej. A tak serio, skoro Lily poszła, to nie chce mi się pisać o dupie Maryni czekając na jej następnego posta.-Zadzwoń do mnie jutro, jak będziesz mieć chwilę, dobra?-przypomniała dziewczynie, bo na prawdę chciała rozwiązać tą sprawę, a nie zadowolić się tylko zwieszeniem broni, które miało miejsce w tym momencie, bo przecież to może być tylko tymczasowe.

[Ophelia Bissette]

- No tak, jasne - powiedziała, bo dopiero teraz przypomniała sobie, że Sasha faktycznie coś tam wspominała o zajęciach na jutro. I, tak na marginesie, my całą imprezę piszemy o dupie maryni. - Zadzwonię, ale najpierw dowiem się od Lilki o co chodzi między nią i jej aktorem, bo ciekawość mnie zeżre - uśmiechnęła się do dziewczyny.

[Sasha McLaren]

-Przyniesiesz mi świeże ploteczki!-zaznaczyła, że bez nich, to Ophelia może się w ogóle nie pojawiać.-Do zobaczenia-uśmiechnęła się i zaczęła zbierać swoje rzeczy. Jej oczy wciąż wędrowały do Lily i Jaya, a chwilami także do Keitha i Blair. Gdy się zebrała, zamachała dłonią do blondynki, po czym zwinęła się z klubu.

[Keith Blackwell]

[Blair Backfalls]

- nie należę do osób wierzących. Wierzę w to co widzę i czuję.
Dziewczyna była coraz bardziej zaintrygowana chłopakiem. I nie było to zakochanie głupiej dziewczyny potrafiącej poniżać się żeby tylko wzbudzić zainteresowanie Blondyna. Nie wątpiła że takich jest wiele i to nie tylko na tej sali. Przesunęła szybko wzrokiem po sali i napotkała spojrzenia Ophelii i Sashy.
- a widzę że jesteśmy obserwowani.
Blair pochyliła się zbliżając się do twarzy chłopaka. Mówiła teraz ciszej, a jej głos był seksownie lekko zachrypnięty.
- Myślisz że tamta blondyna wydrapie mi oczy jeśli Cię pocałuje? A może od razu naśle na mnie mafię?
Uniosła łobuzersko brew patrząc w hipnotyzujące zielone oczy Keitha.
Co poradzić, lubiła się drażnić z innymi. A skoro i tak już podpadła tamtej dziewczynie ....
No i nie ma nic tak podniecającego jak adrenalina. A jak do tego chłopak był taki seksowny.

[Keith Blackwell]

Cień uśmiechu zaigrał mu w kącikach ust, kiedy w myślach zgadzał się z jej słowami. On też nie wierzył w nic, czego nie potrafił zobaczyć i dotknąć. Dlatego zwykle tylko kręcił głową z politowaniem wysłuchując historyjek o stwórcy, aniołach stróżach, miłościach od pierwszego wejrzenia i innych tego typu rzeczach. Kiedy wspomniała, że ktoś ich obserwuje nie zdziwił się zbytnio. Jego zawsze obserwowano, zawsze śledziła go jakaś para oczu, zawsze znajdował się ktoś, kogo ciekawiło, co robi, z kim robi, i co zrobi zaraz. Ludzie szukali rozrywki, a on lubił in ją dostarczać. Czasem czuł się jak produkt masowej kultury. Powędrował zielonymi tęczówkami za spojrzeniem Blair, natrafiając na właśnie wychodzącą Sashę i zostającej samej przy stoliku Ophelię. Zabawne, że dopiero teraz je zauważył.
- Nie sądzę... - powiedział nieco rozkojarzonym tonem, wracając spojrzeniem do Blair, która teraz znalazła się przyjemnie blisko. Dziewczyną, która mogłaby wydrapać oczy pannie Backfalls była raczej Sashę, chociaż biorąc pod uwagę spokojną naturę raczej by tego nie zrobiła. A Ophelia... chyba miała wyjebane na to, co Keith robił, przynajmniej dopóki nie dotyczyło to nikogo z jej bliskich. I w tym właśnie momencie naszła go dziwna ochota porozmawiania z ową blondynką. Przesunął jeszcze raz wzrokiem po twarzy Blair, zatrzymując na chwilę spojrzenie na jej ustach. Cóż, normalny facet pewnie nie zmarnowałby takiej okazji, ale Keith to Keith, w takich sytuacjach znajdował się co chwila. - Wybacz, ale muszę cię zostawić. - powiedział ni stąd ni zowąd, odsuwając się od dziewczyny. Uśmiechnął się przepraszająco, uśmiechem trwającym zaledwie jakieś dwie sekundy, a potem dopił swój rum i już go nie było. Miał nadzieję, że Blair nie będzie na niego długo zła. Chociaż nie, nie miał nadziei, w sumie miał na to wyjebane, dlatego jego przepraszający ton i uśmiech nie były do końca szczere. Ale zapewne wynagrodzi to pannie Backfalls pewnego dnia. Po chwili rozsiadał się już z nonszalancją na krześle, które niedawno opuściła Sasha, z nową szklanką rumu, którą załatwił gdzieś po drodze.
- Bonsoir - przywitał się w jej ojczystym języku, z kącikowym niewinnym uśmieszkiem.

[Ophelia Bissette]

Ofelka pożegnała się z Sashą, jednak postanowiła zostać jeszcze trochę. Kto wie, może zostawienie Lilki samej z jej aktorzyną nie byłoby dobrym posunięciem, a blondynka i tak nie miała ochoty wracać jeszcze do domu.
Chwilowo wpatrywała się w tańczących ludzi nieobecnym spojrzeniem i jeździła opuszkiem palca po krawędzi szklanki, kiedy z zamyślenia wyrwał ją nie kto inny niż Keith.
- Jestem pewna, że to jedyne słowo, które znasz po francusku - powiedziała, patrząc na niego obojętnie.

[Keith Blackwell]

Osunął się niżej na krześle, upijając łyk rumu i uniósł do góry jedną brew, wpatrując się w Ophelię.
- Ależ aby rozmawiać z Francuzkami w ich ojczystym języku nie potrzeba znać po francusku ani słowa, uwierz mi. - odparł niewinnym tonem, któremu przeczył perwersyjny uśmieszek w kącikach ust blondyna. - I nie, znam też parę przekleństw. - sprostował, chociaż prawdą to nie było, bo znał francuski całkiem dobrze, w szkołach do których chodził francuski był obowiązkowy, a Keithowi nauka przychodziła stosunkowo łatwo. Już wtedy wiedział, że taka znajomość francuskiego w życiu może bardzo się przydać, choćby zważywszy na nienaganną aparycję tamtejszych dziewczyn. I przecież w końcu musiał sprawdzić na własnej skórze, czy francuski są w rzeczywistości tak świetnymi kochankami jak się mówi.

[Ophelia Bissette]

- Masz rację, wystarczy być prawdziwym facetem. A Saszka opowiadała, że tobie jednak brakuje do tego kilku centymetrów - skłamała zgrabnie i uśmiechnęła się słodko, bo w końcu Sasha nic takiego nie mówiła. Ale to nie znaczyło, że Keith musi o tym wiedzieć, prawda? - W takim razie tylko pozazdrościć znajomości francuskiego - powiedziała patrząc na niego z lekkim politowaniem, jednak kto jak kto, ale Keith powinien się przyzwyczaić do takiego spojrzenia, w końcu serwowała mu je od dłuższego czasu.
- Co się stało, że opuściłeś swoją uroczą towarzyszkę? Czyżby dała ci jasno do zrozumienia, że męska łazienka jest wyłącznie dla mężczyzn?